Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Subsidiestop buddyzorg voor homo en lesbo is niet het einde!

  •  
01-12-2011
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
BNNVARA fallback image
Drieduizend euro per cliënt rekenen, terwijl alle buddies gratis werken betekent simpelweg hoge overhead
Als raadslid krijg je in tijd van bezuinigingen veel ontroerende emails. Vaak gaan die door merg en been. “De gemeente heeft onze subsidie stopgezet, als de raad ons nu niet red, dan….” Wat er na het woordje “dan” komt is vervolgens altijd verdrietig. Zo ook in het geval van de buddyzorg voor chronisch zieke homo’s, lesbo’s en transgenders. Was deze taak eerst belangrijk als stervensbegeleiding voor AIDS-patiënten, ook vandaag is buddyzorg nog relevant; zeer veel HLTB’s met chronische ziektes, vaak middelbaar of ouder, voelen zich gestigmatiseerd of zijn geïsoleerd. Uit de kast komen als homo met HIV of lesbo met hepatitis C is bijvoorbeeld niet makkelijk in een verzorgingshuis.
Het belang is dus onbetwist. Maar wat blijkt; de buddyzorg kan gewoon doorgaan. De taak is uitbesteed aan andere organisaties die heel veel minder kosten in rekening brengen dan de Schorer stichting.
Schorer berekent rond de 3000 euro per cliënt, terwijl alle buddies gratis werken. Met andere woorden; hoge overhead. Uitbesteden aan een goedkopere stichting is dus een verstandige keuze in deze tijd. Toch blijkt uit de tientallen mails dat de vrijwillige buddies al afscheid aan het nemen zijn van hun cliënten. Cliënten wordt verteld dat de gemeente geen geld meer over heeft voor hun doelgroep, en dat Erik en Sophie vanaf 1 januari in hun eigen sop kunnen gaarkoken.
Dat is volkomen onnodig, en legt de perverse prikkel bloot die speelt in subsidie-land. Organisaties krijgen begrijpelijkerwijs de neiging te strijden voor het eigen voortbestaan, maar verliezen daarbij soms de doelstelling uit het oog. Alleen door te roepen dat “de buddyzorg ophoud te bestaan” heeft de stichting een drukmiddel richting de gemeente en het stadsdeel.
Maar de buddyzorg hoeft helemaal niet op te houden te bestaan! Schorer heeft de aanbestedingsslag verloren. Natuurlijk is dat slikken, maar daar hoeven Erik, noch Sophie, noch de fantastische vrijwilligers, onder te lijden.
Als blijkt dat gemeenteraad of het stadsdeel de stichting niet alsnog redden, dan moet Schorer zo snel mogelijk om tafel met de organisaties die de aanbesteding van de gemeente wel hebben gekregen, om hun expertise, hun vrijwilligers en vooral hun cliënten over te dragen. Op die manier kan Schorer garanderen dat geen van hun cliënten zonder buddy komt te zitten. Dat is misschien niet direct in het belang van Schorer, maar wel in het belang van hun doelgroep, en daar ging het tenslotte om!

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.