Terug naar de toekomst

2020, dat magische getal zou het jaar zijn waarin de wereld zoals mijn ouders hem hebben gekend niet meer zou bestaan. Althans, daar fantaseerde ik als kind over. Mijn huis zou worden schoongemaakt door een robot, naar mijn werk zou ik vliegen – met een vliegende auto à la de Jetsons of met een jetpack – en wanneer ik geen zin zou hebben om het huis te verlaten, zou ik als hologram op mijn werk verschijnen. Easy does it. Futurama is er niets bij.  

Anno 2013 lijkt dat toekomstbeeld nog veel verder weg, maar schijn bedriegt.

Roomba Mijn Roomba draait al stofzuigend in rondjes door mijn huiskamer. Ik hoef er niets voor te doen. Alhoewel: bijna niets, alleen wanneer de stoelen in de weg staan piept het ding hard of ik haar (ze is gedoopt tot Nausica) alsjeblieft even een handje wil helpen en wil verplaatsen. Maar ik mag niet klagen, zij doet al het harde werk in dit huis met rommelmakende katten.

Google Glass Bij de komst van Google Glass ging mijn hart sneller kloppen. Al wandelend tegen je bril praten om foto’s te maken, routes uit te stippelen en je fantastische outfit delen met je Facebookvrienden, zonder dat je handen eraan te pas komen; wie wil dat niet? Ja, oké, met Google Glass ben je – zoals kunstenaar Tinkebell in Trouw schreef –  nergens meer veilig, maar is privacy inmiddels niet gewoon een farce? (Hoi NSA!)

Oculus Mijn nerdy tweelingbroer bestelde onlangs de 3D bril Oculus Rift. Deze week mocht ik het apparaat uitproberen. Het is niet echt een bril, maar meer een scherm dat voor je ogen hangt. Je linker en rechter oog krijgen verschillende beelden voorgeschoteld, waardoor een levensecht 3D-effect kan ontstaan. De resolutie is wel nog wat aan de lage kant, maar het is wel een stap in een nieuwe, technologische wereld. De bril wordt nu vooral gebruikt voor games maar dat bijvoorbeeeld chirurgen-in-spé met een Oculus operaties kunnen oefenen, is niet ondenkbaar.

De nadelen van de Oculus moeten nog blijken (op duizeligheid en misselijkheid na). Ik kan me voorstellen dat we er neurotechnologisch niet bepaald op vooruit gaan. Nu al weten supermarkten je ongemerkt te verleiden tot meer aankopen door bepaalde geurtjes te verspreiden. Door dankzij dit soort brillen te analyseren hoe we om ons heen kijken, kun je een verwachtingspatroon creëren waaraan je vervolgens bijvoorbeeld reclames koppelt. (Hoi Facebook Ads!)

Het opgeven van privacy lijkt hand in hand te gaan met technologische vooruitgang, maar is dat echt noodzakelijk? Ik roep maar al te graag dat ik niets te verbergen heb, als ik er maar een jetpack voor terugkrijg, maar eigenijk wil ik het idee van vrije keuze en anonimiteit niet opgeven.

Dat is de grootste teleurstelling van 2020. Ik droomde dat mijn leven makkelijker zou worden, niet dat ik het zou kwijtraken aan apparaten. Tijd om terug te gaan naar de toekomst, zoals die ons beloofd is.

Dit artikel staat ook op de website van Hasna