Thierry Baudet is een gevaar voor de democratie

Thierry Baudet is een gevaar voor de democratie. Met hem en zijn beweging kan op geen enkele manier worden samengewerkt. Een vrije samenleving kent voor hem en zijn volgelingen maar een plaats: het isolement. Zij hebben het recht daar net zo hard te keer te gaan als zij willen maar dat blijft dan niet zonder een beslist weerwoord. Elke keer. Steeds opnieuw. Anders blijft er weinig over van de traditionele Nederlandse waarden, waar zovelen sinds Willem van Oranje hun leven voor geofferd hebben.

Ons land heeft altijd gestreden voor tolerantie, openheid en een vrije uitwisseling van goederen en ideeën. Ieder in zijn waarde laten, ervan uitgaan dat een andersdenkende het ook eerlijk kan menen, staat centraal in de Nederlandse manier van denken.

Baudet kan daar niet mee leven. Dat heeft hij op Goede Vrijdag zelf tot uiting gebracht in een interview van meer dan een uur met Tom Staal van Geenstijl. Hij laat zich daarin zo kennen dat heel Nederland van zijn rants kennis hoort te nemen op het gevaar af dat hij er nog aanhangers mee wint ook. Baudet beklaagt zich over de middelmatigheid van de andere politici. Hij bekent dat hij een grote spirituele en culturele beweging wil leiden, weg van de kosmopolitische geesteshouding, die hij overal waarneemt, terug naar chauvinisme en enge vaderlandsverheerlijking.

Weet dat u in de ogen van Baudet een landverrader bent als u gelooft in de Europese Unie of als u zich behalve Nederlander ook wereldburger noemt. Dat zegt hij in het interview letterlijk op 23’47”. Hij verklaart niet geraakt te worden door zijn gebruikelijke tegenstanders die hij aanduidt als landverraders, wereldburgers. Landverrader.

Tegenover de landverraders staan de patriotten. Dat zijn de voorstanders van gesloten grenzen en een land dat zich verschanst achter de dijken. Baudet heeft moeten vaststellen dat sommige van deze patriotten van zijn rechte pad zijn afgedwaald en hem nu aanvallen. Dat raakt hem wél. Dat vindt hij erg.

Dit in tegenstelling tot het weerwerk van een Rob Jetten of een Jesse Klaver. Dat is volgens Baudet namelijk evident gespeeld, niet echt met overtuiging gebracht. Deze landverraders – dat zijn zij volgens de definitie van de grote denker – weten dat ze ongelijk hebben. Toch erkennen zij dat niet. Zij zijn van kwade wil. Daarom glijden hun woorden als zure regen langs zijn schouders af.

Wij hebben dus te maken met een politiek leider, die de integriteit van zijn concurrenten a priori ontkent. Zij liegen en zij weten dat zij liegen. Anders is het antwoord aan Tom Staal niet uit te leggen.

En nogmaals zij zijn landverraders of misschien nog wel erger, patriotten die zijn overgelopen. Het is triest dat het gezegd moet worden maar dit is paranoia. Dit is vervolgingswaan. Baudet denkt werkelijk dat hij iedereen verblindt met de stralende zon van zijn eigen gelijk. Wie zijn ogen daarvoor sluit en zich afwendt, kiest bewust voor de duisternis.

Bekijk het hele interview. Neem er de tijd voor. En stel je voor wat er gebeurt als Baudet straks echt in het Catshuis de jacht opent op andersdenkenden. Omdat het allemaal landverraders zijn.

Opmerking achteraf: De beschuldiging van landverraad is uitermate ernstig maar het is geen juridische term. Wel heet artikel 97 van het Wetboek van Strafrecht in de wandeling het ‘landverraad’-artikel. Het gaat daarin vooral om steunen van de vijand en het voorbereiden van een omwenteling. In dat licht beschouwt Baudet dus zijn politieke tegenstanders. Neem hem maar serieus. Bagatelliseer dit niet. Begin niet over hyperbolen. Ik heb ook een vreemde woordenboek.