Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Thierry Baudets absurde argumenten

  •  
27-11-2012
  •  
leestijd 5 minuten
  •  
95 keer bekeken
  •  
BNNVARA fallback image
Dus de staten tekenen voor A en ze worden tot B gedwongen. Maar – als dat waar is – dan is de oplossing heel eenvoudig: de regels duidelijker maken.
In zijn boek “De aanval op de natiestaat” beweert Thierry Baudet dat een ‘elite’ een aanval op de natiestaat uitvoert. De elite geeft ‘supranationale’ instanties bevoegdheden, strijdig met de democratie en rechtsstaat. Deze instanties mogen zelf regels maken of bestaande regels interpreteren. Omdat de staten niet met deze (nieuwe) regels hebben ingestemd, is dit strijdig met de soevereiniteit. Omdat de burger de regels niet kan veranderen is dit ondemocratisch. En omdat de burger de beslissende ambtenaren niet kan benoemen is dit eveneens ondemocratisch en in strijd met de rechtsstaat.
Veel van Baudets argumenten zijn een reductio ad absurdum. Hij geeft voorbeelden van de regels van een supranationale instantie en meent aan te tonen dat deze regels absurd zijn, of in strijd met onze culturele waarden. Maar veel van zijn voorbeelden ondersteunen niet zijn argumenten; sommigen tonen zelfs het tegenovergestelde aan.
Het Internationaal Strafhof (ICC) is een dergelijk voorbeeld en de Amerikaanse raketaanval op een Soedanese farmaceutische fabriek in 1998, de belangrijkste bron van geneesmiddelen voor Soedan:
Volgens de VS speelde de fabriek echter ook een rol in de productie van chemische wapens. Voor deze stelling is echter nooit enig bewijs geleverd. Werner Daum, op dat moment de Duitse ambassadeur in Soedan, schatte dat de aanval waarschijnlijk enkele tienduizenden burgerdoden tot gevolg had. Meer dan Srebrenica.
Stel je voor – zegt Baudet – dat de VS lid zou zijn van ICC. Het ICC zou Bill Clinton kunnen willen vervolgen:
Clinton zou gevraagd kunnen worden zijn aanwijzingen prijs te geven dat de fabriek een militair doel was (de bewijslast ligt immers altijd bij de agressor). De CIA en het Pentagon zouden hun bronnen openbaar moeten maken. Deze zouden vervolgens door de aanklager en de rechters van het ICC beoordeeld worden onder toeziend oog van de wereldpers en de geheime diensten van andere landen. Dit is een situatie die geen enkele machtige staat ooit zou aanvaarden… Het aanleveren van bewijs voor ‘rechtvaardiging’ van deze misdaden zou onaanvaardbare gevolgen kunnen hebben voor de nationale veiligheid van het aangeklaagde land.
Dit voorbeeld bewijst absoluut niks (behalve dat Baudet misschien het recht van de sterkste ambieert). Stel je voor dat Iran een medicijnenfabriek in Nederland bombardeert en daarbij jouw kinderen vermoordt – met tienduizend andere doden. Iran kan zeggen dat deze fabriek chemische wapens produceerde en leverde aan terroristen die aanslagen plegen in Iran. Wat zou jouw reactie zijn? “Goed zo Iran! Jij hebt altijd gelijk en je mag mijn kinderen vermoorden wanneer je er zin in hebt.” Zou je dat zeggen?
Nee. Je zou Iran nooit het laatste woord in het conflict willen geven. Immers dat is één van de meest fundamentele principes van het recht: dat niemand rechter speelt in zijn eigen conflicten. Dus niemand mag het laatste woord hebben; behalve de rechter.
Je wilt dat Iran een schadevergoeding betaalt en/of dat er een Iraniër bestraft wordt; het liefst Ahmadinejad. En omdat het vaststaat dat de daad plaats heeft gevonden is het enige wat men moet doen in een rechtbank beargumenteren dat het wel/geen misdaad is, dat de daad wel/niet gerechtvaardigd is, wel of niet in strijd met Internationaal Recht.
Stel dat jij zegt:
Iran, ik wil dat Ahmadinejad voor ICC verschijnt.” En stel dat Iran zegt: “Dat gaan we lekker niet doen. Als we voor ICC verschijnen dan moeten we onze bronnen openbaar maken. De wereldpers en de geheime diensten van andere landen zullen heel aandachtig aantekeningen maken. Dit is een situatie die geen enkele machtige staat ooit zou aanvaarden. Dus wij ook niet. Het aanleveren van bewijs voor ‘rechtvaardiging’ van deze misdaden zou onaanvaardbare gevolgen kunnen hebben voor onze nationale veiligheid. Vette pech voor jou.
Zou je een dergelijk argument goed vinden? Nee. Het interesseert je geen reet welke gevolgen het voor Iran zal hebben. Jij wilt dat Iran bewijst dat hij een goede smoes heeft om je kinderen te doden. En als Iran gelooft dat zijn nationale veiligheid belangrijker is dan jouw kind, dan moet het voor Iran vette pech zijn, niet voor jou. Als de nationale veiligheid zo belangrijk is voor de Iraniërs moeten zij Ahmadinejad opofferen door hem naar gevangenis te laten gaan, jou een schadevergoeding betalen en accepteren dat ze schuldig zijn. Vette pech voor Iran.
Dus Baudets voorbeeld bewijst niet zijn argument. Want waarom zou jij je kinderen willen opofferen om de culturele waarden van Iran te garanderen? En waarom zou jij je kinderen willen opofferen om de Iraniërs geen maatregelen op te leggen die in strijd zijn met hun rechtsstaat en hun democratie? En is een dergelijke moord in overeenstemming met jouw waarden, jouw rechtsstaat, jouw democratie?
Nee. Want Iran legt jou zijn waarden op. Iran handelt in strijd met jouw opvatting van rechtsstaat en democratie om twee redenen: Ten eerste, jij hebt nooit op Ahmadinejad gestemd. Hij is dus wat Baudet beschrijft als een illegitieme ambtenaar. Want jij hebt hem nooit de macht gegeven om jouw kinderen te vermoorden.
Ten tweede, het is in strijd met jouw concept van een rechtsstaat en van eerlijke rechtsspraak. Want als de staat jouw kind vermoordt heb jij altijd het recht om de staat aan te klagen. Het staat in Art. 17 van de Grondwet: “Niemand kan tegen zijn wil worden afgehouden van de rechter die de wet hem toekent.”
Baudet zegt dat de illegitimiteit van ICC stamt uit de wazigheid van de regels in het statuut. Daardoor zijn de rechters vrij om deze te interpreteren. Deze interpretatie schept nieuwe regels, onverwacht voor de ondertekende staten. Dus de staten tekenen voor A en ze worden tot B gedwongen. Maar – als dat waar is – dan is de oplossing heel eenvoudig: de regels duidelijker maken. Dat is veel beter dan het ICC volledig in de prullenbak gooien en Ahmadinejad je kinderen laten slachten.
En waarom zou de Iraanse soevereiniteit voorrang hebben op de jouwe?
Volg Mihai Martoiu Ticu ook op Twitter

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.