Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Het wordt tijd voor de échte onderwerpen in de formatie

  •  
13-06-2017
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
221 keer bekeken
  •  
Schermafbeelding-2017-06-13-om-22.45.29
"Het zitten zeveren over de wenselijkheid van verdragen met bepaalde landen of het opzeggen van verdragen is voor deze situatie van een godsonvoorstelbare irrelevantie"
Je mag niet weten wat er precies gebeurt tijdens de formatiegesprekken. De oude geheimen van Huis ten Bosch en Soestdijk zijn vervangen door die van de Tweede Kamer, maar dat heeft geen gevolgen voor de positie van de burger: die wordt in het ongewisse gelaten. Je ziet op de televisie hoe de onderhandelaars tegen de media ‘lekker puh’ doen als die willen weten wat er gebeurt in de formatie. En soms gaan zij in hun hemdsmouwen wandelen om toch voor beelden te zorgen.
Turkijedeal
Niettemin is het duidelijk wat zich de afgelopen dagen onder leiding van formateur Tjeenk Willink heeft afgespeeld. Men heeft gedaan of Nederland bepaalde wat er in de wereld gebeurde. Anders kan dat gehakketak over de manier waarop je met vluchtelingen omgaat, immers niet worden geïnterpreteerd. Het schijnt dat VVD en CDA nogal in hun nopjes zijn met de Turkijedeal. Zij willen nog meer van deze deals met andere randstaten van de Europese Unie. Groen Links moet daar weinig van hebben. Hoe Alexander Pechtold zich heeft opgesteld laat zich raden: de deugd zit altijd in het midden.
Het komt erop neer dat Marokko, Algerije, Tunesië, Libië en Egypte zich zouden moeten verbinden om de grens naar de EU net zo te sluiten als Erdogan dat gedaan heeft. Dan is het immers afgelopen met die bootjes op de Middellandse Zee en komen de migranten ergens in de woestijn vast te zitten. Dan blijven ze vast wel thuis in hun Nigeria, hun Gambia, hun Burkina Faso, hopen de Haagse politici.
Erdogan had reden om zo’n overeenkomst met de Europese Unie te sluiten. Het dwingt Brussel om omzichtig met hem om te gaan nu hij bezig is hardhandig zijn positie in het binnenland te versterken. Ook zou het onberaden zijn om hem teveel te hinderen bij zijn uitgebreide vissen in het troebel water van het Midden-Oosten. Erdogan laat regelmatig weten dat hij met een vingerknip een eind kan maken aan de deal.
Niet even stabiele regimes
En nu moet Europa zich zeker op dezelfde manier afhankelijk maken van een reeks niet altijd even gezellige regimes op de Noord-Afrikaanse kust. Nee, dat is verstandig. Dat moet je doen. Nog los van de vraag waarom die het vuile werk voor ons zouden willen opknappen. Zij zijn allemaal op hun eigen manier niet helemaal stabiel. Marokko kampt met een opstand van de berbers. Het Algerijnse regime weet zich alleen maar met repressie te handhaven. Het heeft te maken met een interne oppositie van diezelfde berbers en van moslimfundamentalisten. Tunesië is een democratie in wording. Egypte is in feite een militaire dictatuur die de boel niet behoorlijk onder controle heeft en Libië telt drie parlementen. Je mag je dan ook geredelijk afvragen of de machthebbers in die landen er nog wel bewakingsdiensten namens Europa bij kunnen nemen. Of die in hun kraam te pas komen. Of ze in de praktijk aan hun verplichtingen zouden kunnen, of willen voldoen. Ook als Brussel stevig in de bus blaast.
Zulke deals zijn een hersenschim, los van de wenselijkheid. En dan zitten een stel volwassen mannen dagen lang om elkaar heen te draaien, compromissen te verzinnen, varianten op te stellen om zo een regering te kunnen vormen.
Een godsonvoorstelbare irrelevantie
Niet dat migratie en vluchtelingen geen wezenlijk probleem zijn. Er zijn nog nooit zoveel mensen op drift geweest als heden ten dage. Hun aantal wordt geschat op 65 miljoen. Dat zijn er schrikwekkend, veel al valt het op een wereldbevolking van zes miljard wel weer mee. Nederland krijgt van die stromen slechts de uitlopers aan de grenzen. De gevolgen daarvan zijn voor een rijk land als het onze zeer wel te behappen. De grote problemen met vluchtelingen en migranten liggen elders. Het is volstrekt duidelijk dat ongelijke verdeling van welvaart, armoe en het gebrek aan kansen thuis, mensen er toe brengt om op zoek te gaan naar graziger weiden. Zeker als thuis ook nog eens onderdrukking, geweld of burgeroorlog aan de orde van de dag zijn.
Zolang de rijke landen niet bereid zijn om daar serieus iets aan te doen (een paar centen ontwikkelingshulp of tenten sturen valt niet onder “daar serieus iets aan doen”) zal dit zo blijven. Het zitten zeveren over de wenselijkheid van verdragen met bepaalde landen of het opzeggen van verdragen is voor deze situatie van een godsonvoorstelbare irrelevantie. Zolang alle landen hun directe eigenbelang en de korte termijn voorop stellen bij de behandeling van de migratie- en vluchtelingenproblematiek zal alles bij het oude blijven. Dan slaan ze, ondanks hun zalvende of harde taal geen deuk in een pakje boter.
Echte onderwerpen
De politiek zal dit niet willen inzien. Daarom zal Tjeenk Willink wel de opdracht krijgen om naar andere coalitiemodellen te zoeken. Hij zou ook eens kunnen proberen meerderheden te zoeken rond onderwerpen die het leven van de Nederlandse burgers wel direct raken. Vast werk en een woning, alternatieven voor het aardgas, de gevolgen van de technologische revolutie voor het dagelijks leven en het inkomen van de mensen, dat zijn de onderwerpen die van wezenlijk belang zijn voor de toekomst.
Vluchtelingen en immigratie vormen een sideshow. Het is het business model voor populisten, voor kannengieters, voor politieke oplichters. Uit de verkiezingsresultaten van 2017 blijkt dat deze rattenvangers wel een deel maar niet het merendeel van de publieke opinie achter zich kunnen krijgen. Kortom: het wordt tijd voor de echte onderwerpen.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.