Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Timbuktu brengt jihadistische onderdrukking in beeld

  •  
27-03-2015
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
BNNVARA fallback image
Maar meer nog dan een politieke film, worden de persoonlijke verhalen van mensen in beeld gebracht, en dat is iets waarvoor we Timbuktu dankbaar moeten zijn
Onder de prachtige beelden in de film Timbuktu sluimert aanvankelijk een serene stilte, maar geleidelijk aan wordt diezelfde stilte de dreigende ondertoon van naderend onheil. Dit naderende onheil zijn de jihadisten van Ansar Dine, die in 2012 een korte tijd grote delen van Mali bezetten en het dagelijkse leven overnemen.
Deze schrijnende situatie wordt verbeeld met een virtuoze afwisseling tussen absurdisme, verontwaardiging en wanhoop. We zien de onbeholpenheid waarmee de jonge strijders te werk gaan, wat er aan herinnert dat onderdrukking geen werk is van beesten maar gewone mensen. We zien hoe de jihadisten heimelijk hun eigen regels schenden. En ook blijven ons de martelingen en executies, waar we liever voor zouden wegkijken, niet bespaard. Het is een geen orgie van bloedvergieten, maar het geweld kan wel iedereen altijd treffen, wat het nog enger maakt.
Zoals grootse cinema dat kan, is Timbuktu een film die onrecht zichtbaar maakt; onrecht dat heeft plaatsgevonden in Mali en dat nog steeds elders in de wereld dagelijks plaatsvindt. Maar het is ook meer dan een politieke film. Het centrale verhaal gaat over de veehouder Kidale en zijn gezin, die om een triviaal gebeuren verwikkeld raakt in een conflict met een naburige visser, dat van kwaad naar erger gaat en tragisch afloopt.
Is er een causaal verband tussen deze tragedie en de bezetting of zou het sowieso zijn gebeurd? Hiermee stelt Timbuktu vragen over de aard van het kwaad. Is het onvermijdelijk? Is het toeval? Zit het in de mens of wordt het veroorzaakt door omstandigheden? Of misschien zit het hem gewoon in de beschikbaarheid van vuurwapens. Zo combineert Timbuktu politiek met poëzie en filosofie. Dat is een ongelofelijk knappe prestatie van regisseur Abderrahmane Sissako.
Timbuktu is een mijlpaal in de Afrikaanse cinema. Het was de eerste film uit Mauritanië die werd genomineerd voor een Oscar en in Frankrijk zeven Césars won.
De film is mede gefinancierd door Frans geld, en we moeten de Franse filmindustrie dankbaar zijn dat zij wereldcinema over pijnlijke onderwerpen mogelijk maken, die anders zou worden vergeten.
Bart Juttmann, bekend van de webserie Ideale Liefde, bespreekt op Joop wekelijks een film. Volg Bart ook op Twitter

Meer over:

opinie, lekker
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.