TV-series kijken met Kerst

Ieder jaar kan niemand om de kerstdagen heen. 25 en 26 december staan hoe dan ook voor de deur. Of je het nu wil of niet. De Joop redactie vroeg een aantal opiniemakers hoe zij de kerst doorkomen. Zet je schrap voor een uitzinnige kerst en volg de rubriek: ‘Hoe overleef ik de kerst’. Deel III: Hanneke Groenteman vertelt over hoe zij de afgelopen 25 jaar haar kerst in een ‘luie stoel’ achter een beeldscherm heeft doorgebracht.

Al tientallen jaren staat mijn Kerst niet in het teken van de geboorte van het Kindeke Jezus  of de viering daarvan (al die hoofdletters, moet dat eigenlijk?), maar in het teken van het Beeldscherm. Met een klein groepje supergoede tv-kijkers kruipen we dicht tegen elkaar aan, gewapend met een stapel mooie en/of spannende tv-series. De gewoonte stamt nog uit de tijd dat we op een vakantie in België rond een zware videorecorder (met een naar boven uitklappende bandenvanger) en een vracht VHS-banden de Kerst doorbrachten.

De allereerste serie was geloof ik Brideshead Revisited en nog wat bijspul (vergeten wat) en na dat eerste jaar waren we verloren voor iedereen buiten ons groepje die met ons de Kerst wilde doorbrengen. Want alle diners, borrels, nachtmissen of skivakanties vielen in het niet bij de sensatie van de urenlange onderdompeling in schitterende series.

Iemand uit onze groep kon vroeger de hand leggen op hier niet uitgezonden BBC-series (Game, Set and Match, Die Kinder), ik heb prachtige herinneringen aan The Sopranos, Big Love, Jewel in the Crown. We ontwikkelden de rare gewoonte om laat in de middag te beginnen en te kijken tot de volgende ochtend. We sliepen overdag om tegen het donker worden weer op de banken en de luie stoelen plaats te nemen bij de snorrende recorder. We aten en dronken natuurlijk ook wel, maar niet meer dan strikt noodzakelijk: er was niet veel tijd te verliezen. En zo is het eigenlijk door de jaren heen gebleven.

Natuurlijk zijn de VHS-banden verruild voor DVD-boxen. Is de groep uitgedund en aangevuld, zijn de plaatsen van handeling veranderd (van België naar Amsterdam bijvoorbeeld), maar in essentie is onze Kerst al meer dan 25 jaar hetzelfde. Jarenlang zijn we “gegijzeld” door de ultieme serie 24. Ik zeg gegijzeld, omdat je daar sowieso 24 afleveringen van drie kwartier aan vast zit, dat vereist een goede planning. Want: wanneer begin je, moet iemand misschien toch nog vanwege de traditie naar een familiediner (uitzondering), wanneer eten we en wat dan wel? We zijn logistieke wondermensen geworden, we doen de lange series op de avonden dat iedereen er is, en korte losse dingetjes (6 delen ofzo) op de avond dat niet iedereen er is. We eten op uitgekiende momenten, na 3 afleveringen meestal, dan geconcentreerd en niet te lang of ingewikkeld eten, en dan soms 12 of 14 afleveringen achter elkaar, afhankelijk van de spanningsboog en de vermoeidheid.

We eten altijd hetzelfde: spaghetti, biefstuk/sla/zelf gemaakte frites, de derde dag de restjes van de voorgaande dagen. We drinken nauwelijks (dan hou je het niet vol), we nemen wel eens een peppilletje voor de lange series, maar verder is het een toegewijde, cleane Kerst. Dit jaar is het eerste jaar sinds lang dat we vrij zijn van 24 (ze zijn er niet meer). We gaan door met the Killing, we hebben Damages, we hebben Borgen (Deense thrillerserie) en er komt vast nog wel wat bij. We doen eigenlijk nooit series die geen einde hebben (6 Feet under), er moet een punt gezet worden, anders kunnen we de slaap helemaal niet vatten.

We beginnen al te dromen over de Kerst in januari: “Hebben we al wat voor de Kerst?” zodat we een uitgekiend programma kunnen samenstellen op het moment surpême.

Iedereen in onze omgeving die vraagt : “Kom je gezellig eten op tweede Kerstdag?” weet van tevoren het antwoord al: “nee, wij kijken met de Kerst”.

Lees ook de andere delen:

Hasna El Maroudi: Top-10 liedjes om de kerst mee door te komen

Joyce de Jong: Top-10 recepten om de kerst mee door te komen