Twitter ontploft om twee preutse moslimmeisjes

Twee moslima’s hebben een zaak aangespannen tegen de medische faculteit van de Erasmus Universiteit. Zij wensen niet mee te doen aan een praktijkoefening waarbij studenten elkaar lichamelijk onderzoeken. Zij zouden zich dan, zo melden de media, ook bloot moeten geven voor hun mannelijke jaargenoten en dat kan natuurlijk absolúút niet. Dan stookt Sjaytan een speciaal hoekje in de hel extra hoog voor ze op.

Over de zondigheid van het als vrouwmens zijnde zelf aan mannen zitten die patiënt spelen, schrijven de media niets. Wellicht is dat te gruwelijk om nog voorstelbaar te zijn.

Xenofobe veenbrand Dit is nu zo’n zaak waarin we allemaal gemakkelijk rechter kunnen zijn. De xenofobe veenbrand onder onze samenleving begint alweer wat kruitvaten te bereiken en je zult zien dat er morgen weer iemand beweert: ‘Twitter ontploft’. Dit is koren op de molen van de zenuwachtige lieden die bij wijze van spreken de exemplaren van de sharia al ter lezing zien liggen in de wachtkamer van hun gehoofddoekte huisarts.

In werkelijkheid is er iets anders aan de hand: twee preutse tut hola’s proberen op grond van de Koran voor zich een uitzonderingspositie te bewerkstelligen en dat is opgepakt door de journalistiek. Het is te hopen dat de beroepsinstantie tot wie zij zich nu richten, de hersens bij elkaar houdt en de zaak uitsluitend op zijn onderwijskundige merites beoordeelt.

De vraag is niet: moeten wij mensen vrijstelling geven van een verplicht studie-onderdeel op grond van religieuze of levensbeschouwelijke bezwaren? De vraag is: hoe wezenlijk is zo’n practicum voor een goede beroepspraktijk? Als het wederzijds oefenen in lichamelijk onderzoek door studenten van niet zo’n grote betekenis is, kun je er een keuzevak van maken, iets voor de liefhebbers. Dan hoeven  preutse tut hola’s van welke overtuiging ook er niet aan mee te doen.

Maar als men praktijkoefening in lichamelijk onderzoek op echte personen onmisbaar acht, dan zullen ook de beide moslima’s eraan moeten geloven. Anders kunnen zij geen dokter worden. En voor de rest niks.

Ottomaanse miniatuur uit de vijftiende eeuw: mannelijke arts voert onder grote belangstelling een keizersnede uit

Moslimgeleerden Wat staat de vrome dames in het laatste geval te doen? Zij zouden zich kunnen afvragen of er in theologisch opzicht een verschil bestaat tussen aanrakingen van erotische aard en aanrakingen die een ander doel hebben, bijvoorbeeld het stellen van een medische diagnose. Hierover verschillen de moslimgeleerden ongetwijfeld met elkaar van mening. De universiteit evenwel leidt op tot zelfstandig en helder denken, wat helpt om drogredenen van overtuigende betogen te onderscheiden. Het is hierbij prettig dat de Profeet een groot voorstander was van behoorlijk onderwijs, juist ook aan vrouwen. De welbespraaktheid van zijn echtgenotes, met name van Aisha, zoals die uit de hadiths naar voren komt, getuigt daarvan.

Offer Mocht dat onderzoek tóch leiden tot de conclusie dat meedoen aan het practicum van het wederzijds lichamelijk onderzoek zondig is, dan vraagt Allah een offer. Wij katholieken leerden vroeger op school dat God ons testte door ons een kruis te geven om mee te dragen. Dat is ook hier het geval. Het geloof en het beroep van arts staan blijkbaar met elkaar op gespannen voet. Dan maar een toekomst zoeken in een andere branche: des te groter is de beloning straks in het Paradijs.

Ik ga er ondertussen van uit dat God, als hij bestaat, inderdaad goedertieren is en barmhartig. Dat hij vertrouwt op zijn studerende mensenkinderen en maagden die dat nodig hebben, met al Zijn genade een steuntje geeft als zij  de stethoscoop leren zetten op een blote mannenrug. Omdat hij in zijn alwetendheid  beseft dat dit niets met seks of verleiding te maken heeft. En omdat Hij ook tut hola’s in Zijn liefdevolle armen veiligheid biedt.

O God, wat schrijf ik nu?

Beluister dit opiniestuk hier

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)