Uri, doe iets!

De Nederlandse Sea Shepherd-vrijwilliger Erwin Vermeulen zit als politiek gevangene vast in Japan. Minister Rosenthal steekt geen poot uit om hem te helpen. Een Nederlandse staatsburger staat donderdag voor de Japanse rechter. Net zo rechteloos als de walvis.

Het Japanse kustplaatsje Taji is al jarenlang het toneel van onnodig bloedvergieten. 23.000 wilde dolfijnen worden jaarlijks bijeengedreven in de plaatselijke baaien. Dolfijnentrainers uit de hele wereld zoeken er vers bloed uit voor hun dolfinaria. Jonge vrouwtjes zijn het meest gewild en leveren enorme bedragen op. De overgebleven dolfijnen worden op brute wijze afgeslacht. Elk weldenkend mens dat de slachtingen ziet, heeft dezelfde reactie: dit moet stoppen! Dierenbeschermers proberen daarom beelden te maken van de handel in dolfijnen en het bloedbad dat erop volgt. Juist in Japan zelf blijkt de bevolking nauwelijks op de hoogte van wat er zich afspeelt in de baaien van Taji.

Dat is ook de reden dat milieu- en dierenrechteorganisatie Sea Shepherd de ‘Cove Guardian’ in het leven geroepen is: actievoerders met camera’s die zwijgend vastleggen wat er met dolfijnen gebeurt, om de wereld te tonen wat de Japanse overheid verborgen probeert te houden. Ook dit jaar heeft een internationale groep vrijwilligers de moed getoond om de dolfijnenslachtingen van dichtbij te registreren. Tot ergernis van Japan, die de Nederlandse Erwin Vermeulen arresteerde omdat hij een dolfijnenjager geduwd zou hebben toen hij foto’s wilde maken van het transport van een dolfijn.

Dat Vermeulen daadwerkelijk geduwd zou hebben is uiterst onwaarschijnlijk. Getuigen hebben gemeld dat van duwen in het geheel geen sprake is geweest. Het ligt ook niet voor de hand: als bewustwording je doel is, pas je wel op om de Japanse autoriteiten reden te geven je op te pakken en daarmee je missie onmogelijk te maken. Toch zit Erwin al wekenlang vast, zonder heldere aanklacht en zonder mogelijkheid met zijn familie te communiceren. Inmiddels is hij overgeplaatst van een politiecel naar een gevangenis.

Toeval of politieke motieven?

Is het toeval, dat uitgerekend een Nederlandse Sea Shepherd-vrijwilliger achter de tralies wordt gezet? Er zijn redenen om aan te nemen van niet. De walvisjacht is in internationale verdragen al decennialang verboden. Japan heeft daar lak aan, maar geen enkel land grijpt in om de walvis daadwerkelijk te beschermen. Milieuorganisatie Sea Shepherd doet dat wel. Steeds als de Japanse walvisvloot uitvaart om te doen wat op papier verboden is, vaart Sea Shepherd mee om de barbaarse afslachting van walvissen te verhinderen.

Sea Shepherd voert de Nederlandse vlag en Japan laat geen gelegenheid onbenut om daar bij de Nederlandse overheid over te klagen: geen pottenkijkers bij de illegale walvisjacht. In al haar kruiperigheid werkt de Nederlandse regering aan wetgeving om Sea Shepherd de Nederlandse vlag te ontnemen. Onder aanvoering van de Partij voor de Dieren zijn die pogingen vooralsnog gestrand in de Kamer. De arrestatie van een Nederlandse actievoerder lijkt niet los te staan van de Japanse ergernis over de Nederlandse driekleur op schepen die het opnemen voor de walvis.

Daarbij heeft Japan een reputatie op het gebied van politieke processen tegen dierenrechtenactivisten. Berucht is het proces tegen Japanse Greenpeace-medewerkers Junichi Sato en Toru Suzuki die de georganiseerde walviszwendel ontmaskerden door illegaal walvisvlees te onderscheppen. Niet de frauderende walvisjagers, maar de activisten werden opgepakt. VN-mensenrechtencommissaris Navi Pillay sprak haar bezorgdheid uit over de zaak, de VN-Werkgroep inzake Willekeurige Detentie oordeelde dat Japan de mensenrechten heeft geschonden: de veroordeling van de ‘Tokyo Two’ was politiek gemotiveerd. Verbod op de walvisjacht, mensenrechtenverdragen: het kabinet-Rutte heeft er geen boodschap aan. Minister Rosenthal verklaarde een paar dagen na de arrestatie al in de Kamer dat de rechtsgang rond Erwin Vermeulen “de toets van welke kritiek dan ook volkomen doorstaat”. Het zou prima gaan met Erwin, hij zou zijn veganistische dieet zonder problemen kunnen nuttigen en Rosenthal was niet van plan de Japanse autoriteiten op welke wijze dan ook aan te spreken op de detentie. En hoewel Erwin alleen via de Nederlandse ambassade contact kan maken met de buitenwereld krijgt hij geen bezoek meer van de consulaire dienst. Het is immers ‘vijf uur rijden vanaf Tokyo’!

Japan schoffeert de internationale gemeenschap al jaren met haar structurele schending van het verbod op de walvisjacht. Dat de Nederlandse regering zich daarbij gedraagt als een regelrechte push-over om maar handelsvrienden te kunnen blijven is al pijnlijk genoeg; dat zij nu ook een van haar dapperste burgers offert op het altaar van de handelsbetrekkingen is niet te tolereren. Nederland moet Japan eindelijk eens op het matje roepen. Is het niet eens tijd voor een handelsboycot tegen Japan? Of blijven Rutte en Rosenthal vriendelijk glimlachend toezien hoe de rechten van hun burgers worden geschonden, en de walvissen en dolfijnen worden uitgemoord?

Mis niets: Volg Joop op Twitter , vind Joop leuk op Facebook