Van Woerkom heeft meer tegen dan die ene opmerking

Als Guido van Woerkom die domme opmerkingen over Marokkaanse taxichauffeurs voor zich had gehouden, was de discussie niet alleen over zijn houding ten opzichte van de multiculturele samenleving gegaan maar eerder over zijn achtergrond en zijn persoonlijkheid. Dan was het duidelijke contrast tot uiting gekomen tussen hem en zijn voorganger, de vlijmscherpe prof. dr. Alex Brenninkmeijer.

Van Woerkom is geen staatsrechtsgeleerde die conflicten tussen wanhopige burgers en de moloch van de overheid nauwkeurig kan analyseren om vervolgens machtsmisbruik bloot te leggen daar waar het voorkomt. Hij heeft weliswaar rechten gestudeerd aan de Universiteit van Leiden, misschien zelfs bij Brennikmeijer in de collegezaal gezeten  maar met die opleiding nooit veel gedaan. Van Woerkom begon bij Albert Heijn, werd vervolgens baas van een communicatie-adviesbureau en daarna hoofddirecteur van de ANWB. We hebben te maken met een spin doctor en een lobbyist. Niet met iemand die kritische onafhankelijkheid hoog in het vaandel voert. Anders word je geen belangenbehartiger.

Van Woerkom bekleedt bovendien enkele nevenfuncties. Hij is onder meer voorzitter van de Hogere Hotelschool in Den Haag en van de woningbouwvereniging Ymere. Kortom, hij maakt deel uit van het ons-kent-ons-circuit, van de heren en een enkele dame die elkaar in bestuurlijk Nederland steeds weer tegen het lijf lopen. Hij is géén kritische buitenstaander. Hij heeft zich in zijn carrière vooral gemanifesteerd als orthodox manager én praatjesmaker. Zo iemand heeft niet het niveau om een Hoog College van Staat zoals dat van de ombudsman te leiden. Wellicht is hij dáárom ook door de Haagse politiek voorgedragen. Een fout zoals met Brenninkmeijer maakt de gevestigde orde niet meer. 

Wat dat betreft is de affaire met de Marokkaanse taxichauffeurs voor bestuurlijk Nederland een geluk bij een ongeluk. De discussie gaat nu niet over van Woerkoms kwaliteiten maar over zijn excuus en hoe serieus dat moet worden genomen. Ongetwijfeld zal de Pvda/VVD-meerderheid in de Tweede Kamer zich na enig gesputter ervan laten ‘overtuigen’ dat Van Woerkoms slip of the tongue echt niet maatgevend is voor ‘s-mans levensbeschouwing. Dat zijn opmerking om zo te zeggen de uitzondering was die de antiracistische regel bevestigde. Hij zal te horen krijgen dat hij het nooit meer mag doen en dat ze hem scherp, hartstikke scherp in de gaten zullen houden. 

En daarmee zijn het instituut Ombudsman dan de tanden uitgetrokken. 

Update: Het is triest om de toekomst juist te voorspellen en geen ongelijk te krijgen. De Tweede Kamer heeft  met zeer grote meerderheid Van Woerkom verkozen tot Ombudsman.  De tandheelkundige ingreep is voor honderd procent geslaagd.

Beluister dit opiniestuk hier 

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)