Veilig in de handen van Buma

Het achterwerk van Buma heeft het pluche niet eens aangeraakt, of hij Harvey Weinsteint zich al een weg door onze democratie. Hij wil het referendum opzijschuiven omdat dat afgesproken is in het regeerakkoord. Oftewel waar een paar mensen in de weken of maanden daarvoor overeenstemming over hebben bereikt. Het is alleen nog een voornemen, maar nu al belangrijker dan wat jij of ik zouden kunnen vinden van een wet waardoor jij kan worden gevolgd, omdat misschien iemand in dezelfde regio, stad of land iets heeft gedaan of van plan is.

En dan gaat het nog alleen over een raadgevend referendum. Het is alleen een advies en Buma wil het bij voorbaat al bij het oud vuil zetten. Iemand zou Buma uit moeten leggen dat de macht bij het volk ligt en het mandaat bij de regering. Als wij dat met z’n allen zouden willen, dan wordt de troonrede gerapt, dragen alle ministers fluweel paarse trainingspakken en wordt de sleepwet getorpedeerd met de snelheid van het geluid. Dat is macht van het volk. Dat is democratie.

Maar je kan het Buma niet kwalijk nemen dat hij ons zo makkelijk opzij schuift. Er heerst in ons land een verlammende gelatenheid als het aankomt op ons eigen lot. Weet je wat er zou gebeuren als er morgen in Den Haag wordt besloten dat aanstaande maandag iedereen in Nederland zijn eerstgeboren dochter op zou moeten offeren op het Binnenhof? Er wordt geklaagd en gemord alsof het een nationale hobby is. De SP stelt Kamervragen. DENK krijgt de schuld. Tweehonderd mensen staan op de Dam te demonstreren vanwege de inhumane wet. Een paar mensenrechtenorganisaties organiseren een petitie en sturen een brandbrief naar de VN. En maandagochtend vertrekt iedereen om half zes in de ochtend naar Den Haag om niet in de massale file terecht te komen. ‘Sorry Anne, maar het is nou eenmaal de wet. Maar maak je geen zorgen, mamma zorgt er wel voor dat jouw broertje jouw speelgoed krijgt.’

En weet je wat het treurige is? Het bovenstaande is maar een lichte overdrijving. De ziel in de samenleving lijkt na de jaren zeventig nooit meer de oude te zijn geworden. Niet dat vroeger alles beter was, maar we lieten in ieder geval nog soms van ons horen. Nu is na niet eens een week die lichte verontwaardiging vanwege Buma’s ‘we trekken ons er niets van aan’, al weg aan het ebben. Als de peetvader van het referendum, D66, uit monde van Pechtold niet verder komt dan een ‘Het is onverstandig van Buma en geen idee wat we doen als er nee wordt gezegd’, dan hoef je je adem niet in te houden voor onze privacy.

Buma geeft aan dat de staatsveiligheid in het geding is. En dus moet iedereen afgeluisterd kunnen worden. Maar angst is nog steeds een slechte raadgever. Ook al is het misschien niet vreemd voor het CDA om in te spelen op de angst. Doe goed want anders brandt je voor de eeuwigheid… en laat ons inbreuk maken op jouw rechten zodat je voor altijd veilig zal zijn.