Verdikkeme

Dat je op één dag een nieuw woord leert en het een dag later al kan toepassen: Wat is Pier Eringa een labbekak.

Althans, ik ken de man niet persoonlijk maar ‘verdikkeme, kies dan een ander tijdstip’ is een labbekakken-zin. Verontwaardigd wordt er dan ook gereageerd op de onzorgvuldig gekozen woorden van de topman.

Nu zit ik ook vaak in de trein en heb meerdere malen meegemaakt dat mijn trein niet verder kon rijden in verband met een aanrijding met een persoon. En als ik dit uit de luidsprekers hoor: een koude rilling over mijn rug.

Op zo’n moment bevind ik me vaak tussen reizigers die direct verontwaardigd worden. In alle eerlijkheid zijn dit over het algemeen niet de reizigers die zich openlijk afvragen hoe vreselijk het wel niet moet zijn voor een machinist of conducteur, laat staan het slachtoffer dat voor een trein springen als allerlaatste daad koos. De verontwaardigde treinreizigers zijn de reizigers die een aanrijding met een persoon zien als persoonsgerichte aanslag op hun eigen humeur en het opzettelijk dwarsbomen van hun vreugdevolle werkdag. Om over het missen van hun aansluiting maar te zwijgen.

Wie niet mag zwijgen over het missen van aansluitingen door oponthoud op het spoor is Pier. Maar mag Pier dan niks zeggen over de vervelende en ook economische gevolgen van een suïcide op het spoor? Je kunt het je afvragen. Je kunt je heel veel afvragen. Ik vraag mij bijvoorbeeld af of de verongelijkten zichzelf niet afvragen of meneer Pier zich niet dagelijks afvraagt hoe vreselijk het moet zijn om zoals iemand in een reactie schrijft “de restanten van een springer” op te ruimen en er vol medeleven aan toevoegt “ (gooi maar in de sloot) “.

Ik kan me voorstellen dat ook Pier bij het krijgen van zo’n sms koude rillingen over zijn rug krijgt. Dat hij dan wel degelijk even denkt aan de slachtoffers, nabestaanden en betrokkenen. Ik vermoed zelfs dat Pier er wel over nadenkt maar gewoon niet zo goed heeft doordacht hoe hij zijn frustratie daarover het beste kon verwoorden. Verdikkeme.

Dat is dom van Pier. Toch gun ik Pier niet de taak, en ik citeer nogmaals: “dat die meneer eens een tijdje in de praktijk mee gaat lopen met echte spoormensen en idd de restanten van een springer opruimt.” Geloof mij, dat gun je niemand.

cc-foto: Gerard Stolk