Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Verkiezingsstrijd Israël: stemmen voor pest of cholera?

  •  
05-02-2015
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
BNNVARA fallback image
De halve wereld lijkt zijn buik vol te hebben van Netanyahu. Maar, wat is het alternatief?
Premier Netanyahu van Israël besloot om in maart nieuwe parlementsverkiezingen te houden. Het leek hem het juiste moment om een vierde ambtstermijn als regeringsleider na te streven. Hij is dan ook hyperactief en probeert zoveel mogelijk kiezers te verleiden om Likoed weer als grootste partij in het parlement te krijgen. Maar hij is niet de enige op het strijdtoneel.
Natenyahu’s verkiezingsstrategie overschrijdt de grenzen van zijn land. Propaganda via het buitenland is daarbij een afdoend middel moet hij gedacht hebben. Dat daarbij ook bondgenoten geschoffeerd worden deert hem niet, subtiliteit is nooit een van zijn grootste kwaliteiten geweest.
Tegen de zin van Hollande in, nodigde hij zichzelf uit voor de grote Charlie-manifestatie in Parijs waar hij zich met efficiënt ellebogenwerk naar de eerste rij van het prominentenclubje wist te dringen. Een dag later riep hij in een synagoge de joden van Frankrijk zelfs op om massaal naar Israël te emigreren.
Obama had tijdens zijn State of The Union speech de door de Republikeinen gedomineerde Senaat verwittigd dat hij zijn veto zou gebruiken om elke wetgeving te blokkeren die zou voorzien in nieuwe sancties tegen Iran. De onderhandelingen met dat land bevinden zich in een beslissende eindfase en mogen niet getorpedeerd worden.
De ontstemde Republikeinen vonden er niets beter op om dan maar Netanyahu uit te nodigen om in de Senaat een toespraak te houden waarin hij zal pleiten om geen deal te sluiten over het Iraanse kernprogramma. Volgens hem is dat toch alleen maar een excuus om nucleaire wapens te produceren. Nieuwe en strengere sancties tegen Iran uitvaardigen, zoals de Republikeinen voor staan, is wat hij ook wil.
Soepeler leider Hollande en Obama, beiden presidenten van landen die als ‘vrienden van Israël’ bekend staan, zijn dan ook kwaad op hem. En misschien hopen zij, samen met miljoenen anderen in de wereld, dat Netanyahu bij de verkiezingen op zijn bek zal gaan en dat er eindelijk andere, betere, meer soepele politici het in Israël voor het zeggen krijgen. Mensen van de centrum-linkse alliantie Zionist Camp bijvoorbeeld.
De leiders van de Zionist Camp alliantie, Herzog en Livni, lijken gematigde, bescheiden, eerlijke personen die veel redelijker zijn dan Netanyahu. Ook zijn de parlementsleden van de alliantie van een veel hogere kwaliteit dan die van Likoed. Onder hen geen schurken maar ook geen mensen met nationalistische en racistische standpunten die de zaak constant opjutten.
En toch, schrijft Gideon Levy, een vooraanstaand Israëlisch journalist, in een opinie in de krant Haaretz van zondag 1 februari:
…(er) is slechts één scenario erger dan de herverkiezing op 17 maart van Benjamin Netanyahu als premier. Dat is de verkiezing van de leider van de Arbeidspartij Isaac Herzog (en zijn politieke partner Tzipi Livni). Een andere termijn voor Netanyahu zou een ramp zijn, maar een overwinning voor Zionist Camp kan een nog grotere ramp betekenen.
Levy baseert zijn standpunt op het feit dat als Zionist Camp wint en Netanyahu uitgeschakeld is de hele wereld opgelucht zal reageren. Herzog en Livni zullen op sympathie kunnen rekenen en overal vriendelijk ontvangen worden. Kort daarna zullen de beloofde ‘diplomatieke gesprekken’, zo niet het hele ‘vredesproces’ zelf opnieuw opgestart worden.
Dat de halve wereld (en meer) zijn buik vol heeft van Netanyahu en het Israëlische beleid is geen geheim. Dat was niet alleen te merken aan het wereldwijde protest tegen de jongste Gaza-oorlog maar ook aan het feit dat, in tegenstelling tot in het verleden, die protesten (meer) media-aandacht kregen dan gewoonlijk. Een concreet gevolg van die protesten is het feit dat de BDS-campagne (de boycot van Israël) meer mainstream dan ooit tevoren is geworden. Kiezen tussen twee kwaden Na de Zweedse regering hebben ook diverse Europese parlementen een oproep gedaan om een Palestijnse staat binnen de door Israël in 1967 bezette gebieden te erkennen. Zo’n stap die boekdelen spreekt, zou een jaar eerder nooit mogelijk zijn geweest.
Mocht Netanyahu de duimen leggen en Zionist Camp de nieuwe regering gaan vormen dreigt er echter weer een stilstand van jaren voor ons te liggen. Het Zionist Camp zal immers de onderhandelingen met de Palestijnen hernemen en daarvoor weer krediet krijgen van de VN, de VS en Europa.
Die onderhandelingen zullen uiteraard eindeloos duren,” schrijft Levy, “Herzog heeft al aangekondigd dat hij vijf (!) jaar zal wijden aan de onderhandelingen die kunnen afgesloten worden in vijf weken. Met andere woorden, Herzog heeft niet de intentie een akkoord te bereiken.
Zionist Camp zal de schijn hoog willen houden. Misschien zal het opruien tegen de Arabieren stoppen, misschien zal de behandeling van Afrikaanse asielzoekers ook wel wat aanpassingen krijgen. Volgens Levy zijn dat afleidingsmanoeuvres voor de wereld die in zijn wanhoop weer meegelokt en bedwelmd zal worden.
Op het gebied van de kolonies zal er echter weinig of niets veranderen. De bouw van nederzettingen zal blijven doorgaan. Herzog’s Arbeidspartij is immers de stammoeder van de nederzettingenpolitiek. Die is gecreëerd onder de trojka van Golda Meir, Yisrael Galili en Moshe Dayan, Shimon Peres zette het voort en Herzog zal op het ingeslagen pad verder gaan, hij heeft trouwens gezegd dat zijn regering zal blijven bouwen. De Arbeidspartij zal misschien zachtjes bezetten daar waar Likoed en religieus-nationalistisch rechts geweld gebruiken. Wat is er erger?
Als Netanyahu voor een nieuwe termijn verkozen wordt, weet de wereld waar we ons aan mogen verwachten. Als Herzog wint en het voordeel van de twijfel krijgt, wordt de laatste kans voor een twee-staten-oplossing, als ze nog bestaat, verspild.

Meer over:

opinie, wereld
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.