Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Vluchtelingenproblematiek: EU-ministers herontdekken het surrealisme

  •  
07-03-2016
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
24658526020_583eff5cf1_k

© cc-foto: European Parliament

Een aangespoelde Syriër, geldt die ook?
Zou het door de lokatie van de onderhandelingen komen? Brussel is al bijna een eeuw de hoofdstad van het surrealisme. Niet voor niets heeft René Magritte daar zijn meeste inspiratie opgedaan. Nu is de geest van hem en zijn artistieke bondgenoten ook vaardig geworden op de onderhandelaars die deze maandag samen met de Turkse premier Davutoglu een oplossing zoeken voor de vluchtelingencrisis.
Die hadden ze tegen vier uur in de middag. Alle vluchtelingen die zich op de Griekse kust melden gaan per kerende veerboot terug naar Turkije. Ook de Syriërs. Voor elke teruggestuurde Syriër mag dat land er vervolgens één officieel netjes op het vliegtuig zetten naar een EU-lidstaat.
Met andere woorden: de Syriërs hebben het zelf in de hand. Om ruimte voor hun lotgenoten te maken in Europa moeten zij proberen zoveel mogelijk over zee Griekenland te bereiken. Als ze halverwege worden gepraaid door een of ander kustwachtschip is het alleen maar okee: elke Syriër die terugkeert op Turkse bodem, geeft een landgenoot kans om naar Europa te vertrekken. Op den duur kom je dan zelf aan de beurt maar zodra de vluchtelingenstroom naar Griekenland stopt, hoeft de EU geen mens meer op te nemen. Dan zit je hopeloos vast in Turkije. Trouwens, een op de Turkse kust aangespoelde Syriër, geldt die ook? Of moeten ze echt leven als ze terugkomen?
Dit is geen beleid. Dit is kunst om de absurditeit van de werkelijkheid zichtbaar te maken. . Hoe gaan ze nou de Syriërs die wel officieel naar Europa mogen selecteren? Wie doen dat precies? Gaat het per individu? Gaat het per gezin? Hebben, zoals op een zinkend schip, vrouwen en kinderen voorrang?
En waar gaan ze dan naar toe? Orbán Viktor, de Hongaarse premier en in dat land komt je voornaam ná je achternaam, Orbán Viktor dus, is alweer over gesloten grenzen begonnen. In Istanbul moppert de nieuwbakken dictator Erdogan over Europa dat van de beloofde drie miljard nog geen cent heeft overgemaakt.
Een geestverwant van Magritte, Antonin Artaud, begon een theater van de wreedheid, in het kader waarvan de acteurs krijsten en schreeuwden tot zij er van uitputting bij neervielen. Dit is het theater van de wreedheid 2.0. Artauds gekrijs is vervangen door diplomatieke formuleringen maar het effect is hetzelfde. Het surrealisme is opnieuw opgestaan.
Wij applaudisseren voor de absurde werkelijkheid waarin wij leven ondanks onze functionerende stoplichten, de reclame voor glasvezel, de dagelijkse files en de maaltijdsalades uit de supermarkt. Hoe stevig zou het decor trouwens zijn in ons theater van de wreedheid? Dit is immers geen beleid. Dit is kunst en ware kunst haalt de decors waarmee wij ons misleiden omver.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.