Volksgezondheid wordt Reddingsmaatschappij

Als het aan minister Schippers ligt, moeten ziekenhuizen, met geldschieters, hun eigen boontjes doppen. “We gaan niet meer met premiegeld ziekenhuizen overeind houden” spreekt zij ferm. Wacht even, waar betalen we dan premie voor? Toch om zo nodig in een goed ziekenhuis geholpen te worden? Natuurlijk mag ik verwachten, dat ze het geld niet over de balk gooien, daar mag de minister best goed op letten in plaats van het volledig uit te besteden aan ziekenhuisbesturen en verzekeraars. Ik zit niet te wachten op gezondheidszorg, waar de overheid alleen de spectaculaire reddingen verzorgt, maar het volk niet meer leert zwemmen.

En dan die winstmakerij in de zorg. Minister Schippers merkt terecht op, dat dit ook nu niet ongebruikelijk is. Dat klopt, denk bijvoorbeeld aan de farmaceutische industrie. Door de zeer welkome en vaak onmisbaar geworden medicijnen zien we daar gigantische winsten, die zeker niet ten goede komen aan de zorg; is dat het lichtende voorbeeld?

Laatst las ik een poll over de stelling: Prima, als ziekenhuizen meer als ondernemingen met aandelen gaan werken.

Natuurlijk is dat prima, alleen de vraag is voor wie?

Prima voor ziekenhuisdirecties, die naar financiële lucht happen, nadat ze door de overheid in het nauw zijn gebracht. Prima ook voor investeerders van het grote geld, voor wie de gezondheidszorg booming-business is, zeker nu de overheid patiëntenzorg al netjes in producten heeft omgezet. Prima voor de aandeelhouders, want gezondheidskosten zullen er altijd zijn; rendement verzekerd. Prima ook voor politici, die de kosten van gezondheidszorg op hun begroting willen inperken.

Maar dan heb ik het wel zo’n beetje gehad: voor alle overige mensen is het helemaal niet prima. Niet voor de dokters, die hun behandeling moeten laten dansen naar de pijpen van de investeerders (al doet minister Schippers er alles aan om ons te doen geloven, dat zij niet in de spreekkamer regeert). Niet voor de patiënten, die niet meer weten waarom de dokter hen een voorstel doet (is dit goed voor mij of voor de winst van de onderneming?). Niet voor de belasting- en ziektepremie betaler, die uiteindelijk de winst zal moeten betalen.

Hoe het zover heeft kunnen komen is wel duidelijk: het is een heel bewust gekozen route van opeenvolgende regeringen, die de marktwerking in de zorg willen. Hiermee kan namelijk de gezondheidszorg, wat van oudsher als een publiek belang werd gezien, worden overgeleverd aan private geldmarkten. De winst, die ziekenhuizen straks mogen maken hoort daar helemaal bij. Ook nu weer worden de bekende argumenten voor deze nieuwe stap op de markt gebruikt: het zal efficiënter worden, en goedkoper, er komt meer innovatie.

Efficiënter? Voor een zorgverlener is preventie, zoals stoppen met roken, efficiënt. Maar minister Schippers heeft daar geen geld voor over.

Goedkoper? Als aandeelhouders hun winst uitbetaald willen krijgen, dan moet er toch geld van patiënten bij?

Meer innovatie? Er is geen gebrek aan innovatie, maar aan politieke wil om dat te steunen.Twee voorbeelden van zinnige innovatie: samenwerking van ziekenhuizen en huisartsenposten in de acute zorg, en: bij de huisarts meer armslag in de zorg voor ouderen worden momenteel door deze regering geblokkeerd.

Door al die zorgvuldig door de jaren heen opgebouwde blokkades wordt getracht de geesten van zorgverleners rijp te maken om hun toevlucht te zoeken tot private investeerders. Waar huisartsen nog niet overstag gaan, dreigen directies van ziekenhuizen en besturen van ziektekostenverzekeraars nu als eersten in de val te trappen.

Winstmakerij van ziekenhuizen toestaan, maakt wel heel duidelijk, waar deze regering voor staat. En dat is dan misschien wel prima, want als de kiezer straks weer aan zet is, kan die stemmen op een partij, voor wie de zorg géén markt is.