Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Voor een Marokkaanse verdachte is er nooit empathie

  •  
15-10-2014
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
307 keer bekeken
  •  
BNNVARA fallback image
Als de verdachte van de moord op de scholier in Voorburg Marokkaans was geweest, waren de media nooit zo genuanceerd en begripvol geweest als nu. 
Al vele jaren hou ik mij bezig met criminaliteit en met enige regelmaat schrijf ik hierover. Ik ben altijd op zoek naar het waarom en probeer dan ook te begrijpen waarom iets gebeurt. Waarom iemand besluit een ander pijn te doen of zelfs te vermoorden. Waarom iemand terugkomt bij de persoon die hem of haar fysiek of psychisch mishandelt. Het willen begrijpen ‘mag’ niet, dit past namelijk niet in het beeld welke vaak in de snelheid van het nieuws gecreëerd wordt. Wie afwijkt van een straffe toon of op zoek gaat naar achterliggende redenen kan erop rekenen voor ‘daderknuffelaar’ uitgemaakt te worden.
Toen vrijdagmiddag bekend werd dat op een school in Voorburg iets verschrikkelijks plaats had gevonden, namelijk een steekpartij, was de vraag naar de afkomst van verdachten een ‘vanzelfsprekende’. Marokkaan las ik her en der, de reacties zijn dan zoals altijd giftig en de moeite van het lezen nauwelijks waard. De reageerders lopen zoals altijd leeg en het racistische gewauwel over Marokkanen valt niet meer tegenop te filteren. Het bleek echter geen Marokkaan. Shocker! Wat te doen? Zelf dacht ik aan de berichtgeving rondom de dood van juwelier Stratmann en grensrechter Nieuwenhuijzen. Niet dat hierna niets meer gebeurd is, integendeel zelfs, maar omdat ik hier een aantal stukken over schreef en ontzettend veel bedreigingen van mensen kreeg die het met mij oneens waren en mij onder meer verweten een daderknuffelaar te zijn.
Geen gewone jongens, maar Marokkanen In beide gevallen was de vraag naar de afkomst van de daders veelal leidend. In beide gevallen bleek dit voor bijna alle media, en zeker voor haar opiniemakers, dan ook het startschot voor een diarree aan collectieve verdachtmakingen. Zo waren de jongens die de grensrechter aanvielen geen gewone jongens die schopten, nee het waren Marokkanen die schopten. Verschillende mensen kwamen met nietszeggende analyses uit de losse pols. Zo had Achmed Baâdoud, destijds voorzitter van stadsdeel Nieuw West, het over de opvoeding van Marokkaanse jongens en de ouders die nauwelijks hun ontsporende kinderen kunnen bijsturen. Het is te gemakkelijk, want het zijn niet alleen de Marokkaanse ouders die problemen hebben met het bijsturen van hun kroost. Het is een bekend probleem van ouders met ontsporende kinderen.
Journalistieke en opiniërende rust Bij de afdeling full retard van GeenStijl, de Telegraaf, de Dagelijkse Standaard, de Volkskrant en noem ze maar op kwamen destijds bizarre theorieën naar voren, werden harde en straffe woorden gepredikt en was de vraag ‘waarom’ van ondergeschikt belang. Laat staan dat iemand het in zijn hoofd durfde te halen te willen begrijpen wat de beweegredenen van de daders – toen nog verdachten – waren. Hoe anders en hoe genuanceerd is dit nu? Sinds bekend is dat de verdachte van Nederlandse komaf is en het slachtoffer eveneens, is er journalistieke en opiniërende rust. De gepeste Anthony werd in de steek gelaten door instanties, zo valt te lezen. Wesley zou slechts een van de pesters zijn, zo valt te lezen. Zelfs de PVV kent nu enige terughoudendheid.
We zijn kennelijk wel degelijk in staat om verdachten te begrijpen. Journalisten en opiniemakers lijken wel degelijk in staat te zijn tot tien tellen. Politici blijken wel degelijk in staat te zijn tot terughoudende reacties. Maatschappelijke onrust blijft achterwege.
Hoe anders zou dit zijn wanneer de verdachten van Marokkaanse komaf zouden zijn?

Meer over:

opinie, media
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.