Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Voor je ‘t weet is het pus dweilen met de kraan open

  •  
21-11-2020
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
57 keer bekeken
  •  
49726757_aeceb2872f_c

© cc-foto: Joshua Brown

Die vraag voor versoepeling van de BSA-norm is niet zomaar uit de lucht komen vallen, lief College van Bestuur. Het noodsignaal heeft geklonken. Hoort u ‘m?
Koning Efficiëntie heeft de universiteit in een wurggreep. Hoewel de hogescholen het bindend studieadvies geschrapt hebben, houden de universiteiten hun poot stil. In de zoveelste update van Universiteit Utrecht over de coronacrisis stond: ‘We krijgen regelmatig de vraag of de BSA-norm kan worden aangepast vanwege de huidige situatie. We zien op dit moment geen aanleiding om een generieke coulancemaatregel toe te passen.’ De huidige situatie ís nu juist de aanleiding. De student van heden ten dage is er eentje van het eenzaamste soort. Eenzaam betekent hier: opgesloten ploeteren in een kamer van maximaal 4 bij 4 meter, met de diepvriespizza van drie dagen geleden nog naast het bed. Hooguit eens per week verlaat hij zijn kamer ‘voor een fysieke bijeenkomst’. Vreemde dieren zijn het dan, hoor.
Wetenschappelijk inzicht over de gevolgen van die huidige situatie voor studenten, kwam vorige week via het Hoger Onderwijs Persbureau naar buiten. Wat bleek? Een kwart van de 8.300 ondervraagde studenten gaf aan bang te zijn voor ernstige studievertraging, 27,1% loopt daadwerkelijk studievertraging op, en een goede 37% van de ondervraagden kan door de coronacrisis geen stage lopen. Ruim de helft voelt grote onduidelijkheid over het vervolg van hun studie, en dan heb ik het nog niet gehad over de verergering van depressieve en eenzame gevoelens bij veel van de onderzochte studenten. Die vraag voor versoepeling van de BSA-norm is niet zomaar uit de lucht komen vallen, lief College van Bestuur. Het noodsignaal heeft geklonken. Hoort u ‘m?
Het studentenwelzijn is een van de vele wonden waar corona de vinger op legt. Ontstoken wonden eigenlijk, waar het pus al jaren uit komt zetten. ‘Veel burn-outs onder studenten: actieplan nodig om ‘generatie van zombies’ te voorkomen’ kopte De Volkskrant twee jaar geleden al. Toenemende prestatiedruk, de afschaffing van de basisbeurs, en de toegenomen rol van sociale media vormen de basis van een ingewikkeld bakermat. Begin maart dit jaar heeft corona zich daar dus nog bij aangesloten. Als ik een zombieorgie tégen corona kon organiseren, had ik dat gedaan, maar ik erken mijn eigenlijke machteloosheid in deze situatie.
Een stuk minder machteloos in deze situatie is de universiteit, en aan hulpverlening is dan ook geen gebrek (ik noem de vele coaches, studieadviseurs en studentenpsychologen die menig universiteit rijk is). Aan structurele verandering daarentegen, is volgens mij wél een gebrek.
Het moge duidelijk zijn dat er een strijd te voeren is, een strijd die ons allen aangaat. Daar waar het studentenwelzijn wankelt, gaat namelijk vroeg of laat ook de universiteit wankelen. En zodra de universiteit wankelt, gaan er nog veel meer dingen wankelen. Dingen die we niet willen zien wankelen, geloof me. Laten we daarom stoppen met gemengde signalen. Laten we actie ondernemen, acties die anno nu  broodnodig zijn. Opschorting van de BSA-norm lijkt me een goede start; veel studenten snakken namelijk naar dat extra beetje lucht.
De noodklok tikt hoe dan ook stilletjes voort. Voor je ‘t weet is het pus dweilen met de kraan open. En dat is pas écht inefficiënt.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.