Vreemde vragen van opiniepeilers

Het is eigentijds overal een mening over te hebben. Geen gestotter of gestamel, geen gekweetniet, of daar moet ik nog eens over denken. Geen geaarzel of bedenkingen, maar direct prompt en duidelijk: een mening.

Weg met het door meester-opiniepeiler Maurice de Hond ontdekte “democratisch tekort”.

Ik doe het met plezier, wat overigens niet wil zeggen dat het altijd eenvoudig is. Neem het Eén Vandaag opiniepanel. Het panel van Gijs Rademaker, die man die zo leuk kan vertellen wat ik denk. In dat opiniepanel moest ik de volgende vraag invullen:

“Afgezien van uw eigen politieke voorkeur, hoeveel vertrouwen heeft u in Mark Rutte” en daarna “Afgezien van uw eigen politieke voorkeur, hoeveel vertrouwen heeft u in Diederik Samsom” enz. Niet dat de antwoorden zo moeilijk waren, heel veel vertrouwen, veel vertrouwen, niet zo veel vertrouwen of geen vertrouwen, aan de antwoorden lag het niet, maar de vraag.

Eerst moet ik van Gijs afzien van mijn eigen politieke voorkeur, om daarna aan te geven hoeveel vertrouwen ik heb in Mark Rutte. Maar hoe doe ik dat? Mijn politieke voorkeur gaat uit naar partijen, die om maar wat te noemen wel willen investeren in groen, niet willen bezuinigen op ontwikkelingshulp, en ook geen asielkinderen die al jaren in Nederland wonen over de grens willen zetten. Als het aan mij ligt mag de hypotheekrente aftrek best wat sneller verdwijnen. En ik geloof niet dat het vereenvoudigen van het ontslagrecht meer mensen aan een baan helpt. Die en andere gedachten over de politiek moet ik dus even opzij zetten om dan aan te geven hoeveel vertrouwen in heb in Mark Rutte. Maar het probleem is dat als ik die voorkeuren echt even probeer te vergeten en niet aan politiek denk, Mark Rutte mij helemaal niet interesseert. De enige reden waarom ik over Mark zou denken is nu juist dat ik een politieke voorkeur heb.

De misvatting van de Een Vandaag panellaars is dat je vertrouwen in een politicus kunt meten als iets dat op zichzelf staat en niets te maken heeft met de opvattingen van die politicus. En dat alleen om het zoveelste lijstje te kunnen maken. Nieuws dat geen nieuws is.

Een poosje geleden stelde een verpleger in het ziekenhuis me de vraag om op een schaal van één tot tien aan te geven hoe veel pijn ik had. Die vraag had dus volgens Gijs en de zijnen moeten zijn: ”Even los van het gevoel, kun je op een schaal van één tot tien aangeven hoeveel pijn je hebt?”

En voor de komende periode is het dus de vraag of  we “even afgezien van het voetbal” vertrouwen hebben in Het Nederlands elftal.