Vrouwenmisbruik in politiek Den Haag

Woensdag verscheen in de Volkskrant het verhaal van de 18-jarige Sarah (gefingeerde naam). Het uit Somalië afkomstige meisje werd op haar zestiende door haar moeder misleid en mee naar haar land van herkomst genomen. Ter plekke werd ze uitgehuwelijkt aan een oom. Haar moeder nam haar Nederlandse paspoort vervolgens in beslag en vluchtte naar haar nieuwe echtgenoot en thuis in Dubai. Sarah werd achtergelaten om verkracht te worden door haar oom en een vriend van hem.

Het is het dramatische verhaal dat meerdere meisjes iedere zomer overkomt. Ze gaan op vakantie naar hun land van herkomst en komen niet meer terug. Al jaren komt men met diverse plannen om deze vorm van kindermisbruik te voorkomen, maar tot op heden heeft het nergens toe geleid.

Sterker nog: in het verhaal van Sarah is te lezen hoe de Nederlandse ambassade in Addis Abeba haar flink heeft laten zitten. Op 17-jarige leeftijd lukte het haar zich aan haar echtgenoot te ontworstelen en naar de ambassade te vluchten. Eenmaal daar aangekomen kreeg ze te horen dat ze het een aantal maanden later maar nogmaals moest proberen. Dan zou ze 18 zijn en geen goedkeuring van een ouder nodig hebben om naar Nederland af te kunnen reizen. Wachten op goedkeuring van een Nederlandse rechter zou langer duren. En dus werd Sarah op straat gezet en aan haar lot overgelaten. Uiteindelijk werd ze door haar man teruggehaald.

Gelukkig gaf ze het daarna niet op. Ze wist haar paspoort terug te stelen van haar moeder en ging opzoek naar een andere manier om naar Nederland te kunnen vluchten. Met hulp van Femmes For Freedom-voorzitter Shirin Musa lukte het haar op 20 juli uiteindelijk naar het veilige Nederland af te reizen.

De VVD kan trots zijn. Op eigen kracht is het een 18-jarig Nederlands meisje van Somalische afkomst gelukt te vluchten uit de hel.

Terwijl we ons in Nederland druk maken over het boerkaverbod – want boerka’s onderdrukken islamitische vrouwen en het is zo lastig communiceren – worden de vrouwen die acuut hulp nodig hebben aan hun lot overgelaten. We hebben de mond vol van vrouwen die door hun echtgenoten en de islam worden onderdrukt. We willen ze ongevraagd helpen, ze verlichten en een op westerse maatstaven gebaseerde toekomst bieden. Wanneer iemand in een schrijnende situatie moord en brand schreeuwt, om hulp vraagt om uit de helhol te ontsnappen, dan spelen we bureaucraat en zeggen we ‘trek over een paar maanden maar een nieuw nummertje’. Kotsmisselijk word ik er van.

PvdA-Tweede Kamerlid Khadija Arib pleit al langer voor een ‘task force’. Deze moet hulp bieden aan slachtoffers van vrouwenonderdrukking. In Groot-Brittannië is het een groot succes gebleken: zo’n 1468 vrouwen en kinderen zijn al geholpen. Waarom is zoiets niet in Nederland mogelijk? Waarom kiest Nederland ervoor de meisjes weer op straat te gooien in plaats van ze te beschermen?

Nu hoor ik de zure critici onder ons al denken ‘waar gáán we dat van betalen? Het is crisis’. Voor mijn part voer je een kopvoddentaks in, maar alsjeblieft, laat die meiden niet aan hun lot over.