Waarom zijn de machtelozen boos?

Waarom verklaren we een voorstander van terrorisme voor gek of extremist maar treden wij en onze bondgenoten de internationale regels met voeten, als dat zo uitkomt? Mihai Martoiu Ticu vraagt zich dat af in een ongemakkelijk makend opinieartikel over de verschillende maten van verontwaardiging, ongelijke posities en regelrecht onrecht dat we niet kunnen of willen beseffen.

Een mooie jonge dame kwam in de trein voor me zitten. Victoria. Ze vroeg of ik een nieuw spelletje wilde spelen. Ze had het zelf bedacht, als afstudeerproject in wiskunde. Om te winnen moest je intelligent zijn en hard werken. Als beginneling verloor ik 200 euro. Victoria gaf me haar telefoonnummer, voor het geval dat ik meer wilde spelen. Ik kon het niet uitstaan, want ik dacht dat ik intelligent was. Wie niet? Maar na twee jaar spelen was ik 20.000 euro kwijt.

Was Victoria intelligenter en werkte ze harder dan ik? Ik voelde aan mijn water dat er iets mis was, maar ik wist niet wat. Daarom heb ik de spelregels in een computer ingevoerd en de winstkansen berekend. Toen bleek dat mooie, jonge, blonde dames met blauwe ogen 13% meer kans op winst hadden dan andere mensen, ongeacht hoe intelligent of hardwerkend ze waren. Dus de spelregels trokken Victoria voor, ongeacht wat ik zou doen.

Bewustzijn Victoria ontkende dat zij vals speelde en ik kon dat ook niet bewijzen. Immers, psychologische onderzoeken tonen aan dat het brein mentale berekeningen buiten het bewustzijn maakt. Het bewuste gedeelte krijgt plotseling een idee of een beslissing voorgeschoteld – het Eureka-moment. Ook argumenten blijken vaak onbewuste confabulaties. Dus ook Victoria’s brein kon een spelletje bedenken, met valse regels, terwijl zij voor haar eigen geweten nog steeds oprecht bleef.

Waarom de bovenstaande allegorie? Omdat ik zie dat de spelregels in de echte wereld frauduleus zijn; net zoals de argumenten die ik hoor over terrorisme en buitenlandse politiek. Deze spelregels en argumenten veranderen de wereld in een stofzuiger die geld en macht bij machteloze mensen wegzuigt en samenbrengt bij de machtigen. De machtigen bemachtigen vaak het laatste woord. Wie zijn de machtigen? Het Westen, het Noorden, de EU, de NAVO, China, Rusland en de corrupte tirannen in ontwikkelingslanden. De rest wordt schoon gezogen. 

Voorbeelden van valse regels De machtigen hebben vetorecht in de Veiligheidsraad. Roosevelt bedacht de Algemene Vergadering “to allow all the small nations to blow off steam.” Churchill zag de AV op dezelfde manier: “The eagle should permit the small birds to sing and care not wherefore they sang.” De tsem van de machtigen stem telt zwaarder in andere organisaties. Het Internationaal Monetair fonds heeft 180 leden, maar de Amerikaanse stem telt voor 17,14%, Palau voor slechts 0,01%. De 5 veto-machten hebben altijd een eigen rechter tussen de 15 rechters bij het Internationaal Gerechtshof (ICJ). De machtigen moeten eerst toestemming geven om aangeklaagd te worden. Toen Nicaragua het toch lukte om de VS tegen zijn zin bij ICJ aan te klagen en te winnen, negeerde de VS de uitspraak: “We reserveren voor onszelf de macht om te beslissen wanneer het hof rechtsmacht over ons heeft.” George Shultz, minister van buitenlandse zaken, verachtte diegenen die pleiten voor: “utopische, legalistische middelen, zoals mediatie, de Verenigde Naties, en het Internationaal Gerechtshof, terwijl ze de machtselement van de equatie negeren.” Dus de machtigen geloven in het recht van de sterkste en eisen het laatste woord op.

Voorbeelden van valse argumenten In het Westen houdt men opiniepeilingen over oorlog en marteling. Onze leiders houden daar rekening mee als we andere landen aanvallen, of als we andere mensen martelen. Bijvoorbeeld bij een peiling van de Washington Post was slechts 31% van de Amerikanen tegen folteren.

Men zegt dat in een democratie de volkswil moet dicteren, ondanks het feit dat oorlog en foltering in volkenrecht verboden zijn. Maar we houden geen peilingen of terrorisme toegestaan zou moeten zijn. En als ze in de ontwikkelingslanden in meerderheid voor terrorisme zouden zijn, zouden we niet accepteren dat hun democratische beslissing hen het recht geeft om aanslagen op ons te plegen.

Waarom zijn oorlogen en martelingen toegestaan als wij dat in meerderheid willen? En waarom is terrorisme ondenkbaar? Waarom verklaren we een voorstander van terrorisme voor gek of extremist? Daar ligt geen rationeel argument achter, want terrorisme verschilt niet van oorlog en marteling.

Macht De betere verklaring is dat oorlogen en martelingen ons rijker en machtiger maken. De machtelozen kunnen ons noch bezetten, noch martelen. Terrorisme daarentegen is goedkoop en voor machtelozen toegankelijk. Terrorisme verstoort de machtsbalans, maakt ons minder machtig. Daarom vinden we oorlog en marteling denkbaar, maar terrorisme taboe.

Of neem het volkenrecht en het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. We vonden dit hof fantastisch in de eerste 50 jaar. Maar toen wonnen Irakezen bij een aanklacht tegen Groot-Brittannië wegens mensenrechtenschendingen in Irak. Vanaf het moment dat ook machtelozen hun rechten konden ophalen, wilden de Britse conservatieven het hof ontmantelen.

Ook in Nederland hoor je leugens en drogredenen tegen het hof, zoals van Wilders en Thierry Baudet. Ook VVD wil volkenrecht kreupel maken. Waarom deze kruistochten tegen recht en rechtbanken? Omdat wij daardoor minder olie kunnen roven. Omdat wij minder machtig worden.

Ook daarom zijn de machtelozen boos. Ze zijn gedwongen om een spel te spelen met corrupte regels, ontworpen om de machtigen vaker onverdiend te laten winnen. Ze zijn boos op de valse argumenten die nog meer illegitieme macht en onverdiend geld voor de machtigen bemachtigen. Zij hebben weinig vreedzame middelen om de regels te veranderen. Ook als zij gelijk hebben kunnen zij de machtigen tot niets dwingen.

cc-foto’s: patriziasoliani en Fotomovimiento