Wat Edel in ieder geval niét over het zionisme zegt

Aan Israel vragen om zijn zionistische ideologie op te geven en te vertrouwen op de Iraanse leiders moet een traumatisch halo-effect bij de Joodse bewoners teweegbrengen. Toch presteert Peter Edel dit te doen, zonder met de ogen te knipperen.

Het zionisme past niet meer in deze tijd, mede omdat deze ideologie uit de negentiende eeuw gebaseerd is op reeds lang achterhaalde rassenwaan. Dat beweert Peter Edel op 6 oktober jl. in Joop.nl. Een echte oplossing van het Midden-Oosten conflict ontstaat alleen met het heengaan van het zionisme en hij betreurt het dat deze oplossing tot nu toe alleen door Iran publiekelijk naar voren wordt gebracht.

Nederland gaat er prat op dat men over ieder onderwerp vrij kan discussiëren, dus moet ook de vraag kunnen hoe zinvol het zionisme heden ten dage nog is. Maar om dat in een artikel te doen zonder ook maar een enkele letter te besteden aan wat ten grondslag ligt aan de opkomst en groei van het zionisme is op zijn zachtst gezegd merkwaardig. Weet Peter Edel wellicht niet wat er in de middeleeuwen en met name ten tijde van de Spaanse inquisitie met de joden in West-Europa is gebeurd? En later, tijdens de vele pogroms in het Oost-Europa van de 19e eeuw? Om nog maar te zwijgen van het meest onmenselijke gedeelte uit onze geschiedenis, de 6 miljoen vermoorde joden tijdens de Tweede Wereldoorlog? Ironisch genoeg heeft hij gelijk met zijn opmerking dat rassenwaan ten grondslag ligt aan de opkomst van het zionisme, maar dan wel de rassenwaan van de westerling, die vond dat het Joodse ras de oorzaak was van alle rampen en daarvoor gestraft moest worden.

Wellicht rept Peter Edel met geen woord over dit deel van de geschiedenis, omdat hij het ver genoeg achter ons vindt liggen. In dat geval raad ik hem aan een retourtje Berlijn te nemen en daar onder andere eens de Topographie des Terrors te gaan bekijken. Om zich na afloop van dit bezoek serieus af te vragen of een dergelijk gruwel zich vandaag de dag weer kan herhalen. Want deze essentiële vraag in een discussie over het bestaansrecht van het zionisme ontbreekt geheel in zijn artikel.

Peter Edel noemt het regime in Iran ronduit abject. Toch vertrouwt hij zonder ook maar één moment met zijn ogen te knipperen de Iraanse leiders Ahmadinejad en Khamenei wanneer zij hun eigen dreigement om Israel van de kaart te vegen ook weer relativeren. Dat een soortgelijke en niet gerelativeerde uitspraak tot op de dag van vandaag in het handvest van Hamas staat is blijkbaar niet belangrijk genoeg om genoemd te worden.

Hij noemt als argument tegen het zionisme vooral de onmenselijke behandeling van de “autochtone bevolking” van Palestina en hij bedoelt daar de Palestijnen mee. Dat de Iraanse leiders hun eigen volk aantoonbaar onmenselijker behandelen dan de Israeliërs ooit met de Palestijnen hebben gedaan, zou enige redelijke twijfel richting deze leiders doen verwachten. 

In tegendeel, Peter Edel verlangt van het Joodse volk om het Iraanse vernietigingsdreigement niet letterlijk te nemen, 75 jaar nadat dit Joodse volk al een keer meegemaakt heeft hoe afschuwelijk onjuist het was om zo’n dreigement niet letterlijk te nemen. Hij verlangt van Israel dat het ondanks de eigen geschiedenis opnieuw leiders van een abject regime met soortgelijke uitspraken over de joden vertrouwt, door afstand te doen van zijn ideologie om een thuisland te hebben waar de Joden zich veilig kunnen voelen. Pas dan zal er vrede komen, zo luidt zijn redenering. Behalve het volstrekt onlogische ervan vraag ik me ook af hoe onmenselijk het is dit van Israel te verlangen, zonder de pijlen te richten op de andere partij met een -isme dat én veel onmenselijker én veel dreigender is.

Ook ik betwijfel of een tweestatenoplossing voor de langere termijn wel de echte oplossing is, maar zie voor nu geen betere mogelijkheid. Ook ik droom van een land Israel of Palestina, dat loopt van de Middellandse Zee tot aan de Jordaan, als thuisland van zowel de Joden en de Palestijnen. Een land waar zionisme en islamisme overbodige ideologieën zijn. Maar een dergelijk eenzijdig artikel als dat van Peter Edel zal zeker niet bijdragen aan het verwerkelijken van deze droom.