Wat ik te horen kreeg toen ik als invaldocent wilde gaan werken

Bijna dagelijks horen we in de diverse media dat er een tekort is aan docenten. Ook de vakbonden onderstrepen dit en onderwijsvakbond AOB introduceerde zelfs een speciale site voor het basisonderwijs waar je als burger/ouder precies kan zien op welke school er een prangend tekort is. De gevolgen daarvan zijn ook te zien, namelijk dat bijvoorbeeld leerlingen naar huis worden gestuurd of les krijgen van een onbevoegde.

Zelf ben ik drs docent Frans en Geschiedenis/Staatsinrichting/Maatschappijleer en woon in Zuid-Limburg, een krimpgebied qua onderwijs. Door die vergrijzing en dus afnemende leerlingaantallen is in dit deel van Nederland weinig werk in het voortgezet onderwijs en als het er al is, geven veel schoolbesturen sedert een aantal jaren geen vaste contracten meer. Dat betekent dus dat je hier als docent na twee maal een jaarcontract op straat staat en in de WW belandt.

Dus ga je solliciteren, ook buiten het voortgezet onderwijs. Via de AOB vakbond, kom je erachter dat er ook in Limburg een prangend tekort is aan leraren in het basisonderwijs. Dus denk je, “de scholen hebben docenten nodig, dus appeltje-eitje”. Niets is echter minder waar.

Bij dezelfde bond laat je navragen of je als vakdocent Geschiedenis/Staatsinrichting/Maatschappijleer met een diploma gehaald voor 2004 echt niet mag werken in het basisonderwijs. Hierop antwoordt de bond: “U bent bevoegd voor het voortgezet onderwijs maar niet voor het basisonderwijs. Daarvoor is een PABO-opleiding verplicht. Omdat er vaak een tekort is aan leerkrachten in het primair onderwijs mag een bestuur als noodmaatregel tijdelijk onbevoegden voor de klas laten staan. De onderwijsinspectie zal dat toestaan als er sprake is van een noodsituatie. Deze regeling kunt u zien via.”

Dat er vandaag sprake is van een noodsituatie, hoef ik niet verder uit te leggen. Dus denk je, laat ik eens bellen met de lagere scholen die op de lijst fungeren van de website “lerarentekort is nu”. Uit respect voor de privacy van de diverse basisschooldirecteuren, zal ik hier niet de namen van hen publiceren. Maar wel hun betoog: “Mevrouw, wij zouden dolblij zijn wanneer u ons morgen komt helpen echter wij gaan niet over het personeelsbeleid, dat regelt het bestuur”. Dus ik nam logischerwijze contact op met diverse schoolbesturen in deze regio, vooral omdat een schooldirecteur me aangaf “Wij hebben 30 fte tekort aan leraren bij onze stichting”. Volgens mij klinkt dat als een noodsituatie.

Maar, wat schetst mijn verbazing keer op keer op keer? De besturen van de schoolstichtingen willen mij als 49-jarige ervaren drs (vak-)docent best voor de klas laten staan als onderwijsassistent, waar een loonplaatje bijhoort van 1100-2000 euro bruto maar niet als ‘nooddocent’ met een ander, zuur verdiend loonplaatje.

Weten de ministers dit? Hoe kan het zijn dat schoolbesturen er kennelijk minder moeite mee hebben om kinderen naar huis te sturen dan om een ervaren vakdocent een eerlijk salaris te bieden, in plaats van het salaris van een onderwijsassistent? Toevalligerwijze ontvang ook ik van de basisschool van mijn eigen kind vaak een brief met de mededeling “wellicht kan er lesuitval ontstaan, maar wij kunnen daar niets aan doen omdat er geen leraren zijn”.

Beste ministers, die leraren blijken er dus wel degelijk te zijn, alleen willen de besturen van onder andere de schoolstichtingen Movare-Innovo hen niet in dienst nemen als docent die ze daarvoor ruim 4000 bruto moeten betalen, maar wel als onderwijsassistent…

Sorry, ik vind deze schoolbesturen een aanfluiting. Ik roep de politiek op om hier iets aan te doen: als het tekort echt zo erg is, kom dan als schoolbestuur met oplossingen. Ondertussen werk ik wel als drs docent Frans op een VWO elders in het land, waarvoor ik dagelijks bijna vier uur moet reizen. Ik blijf dit een walgelijke en laakbare situatie vinden! Hoe vaak komt dit voor ministers?