Wat kwam er eerst: de hamburger of het haastige leven?

Het onderzoek dat verscheen in het wetenschappelijke tijdschrift Social Psychological and Personality Science getiteld ‘Too important to smell the roses; exposure to fast-food impedes happiness’ is te leuk om niet te bespreken. Is nu echt die snelle fastfood cultuur oorzaak van een verandering in de appreciatie van het leven? Zijn we met minder en snel tevreden door een Big Mac en missen we daardoor het echte geluk?

Fastfood? Snel, snel, snel want het werd ooit ontwikkeld voor automobilisten die vlug iets wilden eten voor ze verder reden naar weet ik waar. Het begon dus in de buurt van snelwegen, maar het bleek een succesformule in elke andere locatie waar mensen haast hebben. We weten dus dondersgoed dat de fastfood sector heel snel onze bestelling klaar heeft. Langer dan vijf minuten zal het niet duren en we hebben ook niet zo veel tijd nodig het op te eten.

Gemiddeld blijven mensen zeventien minuten in een fastfood tent en als je de tijd in de rij en die minuten van de bereiding eraf trekt is er dus weinig tijd over voor het werkelijke eten. In elk geval is het ruim te weinig om zelfs de prikkel uit je hersenen nog mee te maken die je zegt dat je wel genoeg hebt gehad, want die komt na ongeveer twintig minuten.

Hoe werd het onderzoek gedaan? 280 deelnemers namen deel aan het onderzoek. De eerste stap was het vaststellen (dat kan via de postcode van de deelnemers) van de concentratie aan fastfood vestigingen in de buurt. Online werd een vragenlijst door de deelnemers ingevuld waarmee de neiging gemeten werd om te genieten van de emotionele beleving van plezierige gebeurtenissen in hun leven. Vervolgens kreeg een deel van de deelnemers aan het onderzoek mooie foto’s van de natuur te zien en ook verschillende neutrale foto’s van de producten die je bij MacDonalds kunt kopen. Daarna moesten ze die foto’s waarderen. Ook werd hun ongeduld getoetst, door ze naar een aria te laten luisteren na het bekijken van fastfood of niet. Hoe lang bleven ze luisteren?

Alle drie de onderzoeken lieten zien dat mensen minder genieten van mooie dingen als ze blootgesteld worden aan fastfood en naarmate de concentratie van fastfoodketens in je omgeving hoger is dan is die tendens sterker.

Oorzakelijk verband? Ik weet het niet. Was er eerst de hamburger en toen het haastige leven, was het andersom of ging het gelijk op? Misschien gaat het leven wel zo snel, vooral in wijken waar veel fastfood vestigingen zitten, dat je niet meer toe komt aan het waarderen van een mooie aria. Zoiets kan ik me ook goed voorstellen. Maar het maakt me niet zo veel uit, want het onderzoek is niet bedoeld om voor eens en voor altijd de waarheid in steen te beitelen, maar om ons te helpen verder te komen met het begrijpen hoe onze leefwereld in elkaar zit en welke factoren daarbij een rol spelen. Dit onderzoek zet aan tot meer onderzoek en het prikkelt onze hersenen. Veel mooier dan dat kan het niet.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Het vorige Gezonde Weetje van de Dag: Hoe staat het met je emotionele intelligentie?

Het nieuwe boek van Ivan Wolffers is: Het gezonde lifestyleboek