Wat te doen tegen de obesitasepidemie op Curaçao?

Ik werk momenteel in Curaçao. Daar is een nascholing voor huisartsen over lifestyle en gezondheid georganiseerd. We hebben er nu al drie dagen opzitten. Volle dagen, maar overgewicht, diabetes en hoge bloeddruk zijn enorme problemen op het eiland. Dus magere dagen zijn hier ongepast. Neem de situatie in Nederland en vermenigvuldig alles met twee. Veel meer obesitas, vooral bij vrouwen en het aantal mensen met diabetes type 2 is er 17 procent (in Nederland is dat 8 procent). Met een gezonde leefstijl zou diabetes maximaal bij 2 procent van een bevolking voorkomen en op veel latere leeftijd dan nu het geval is.

Wat moet je doen op een eiland waar geen zoet water is en het zeewater van zout moet worden ontdaan om drinkwater te krijgen? Daar kun je niet de hele dag veldjes sproeien om groente en fruit te verbouwen. Het wordt daarom ingevoerd vanuit Venezuela en is daarom twee keer zo duur als junkfood. Nog geen 20 procent van de bevolking haalt daardoor de geadviseerde hoeveelheid verse groenten en fruit. En dat treft vooral de arme bevolking van het eiland.

Ik ben toch geen vis En wat gebeurt er als de dokter zegt dat je meer moet gaan bewegen? Dan wijst de patiënt wanhopig naar buiten en zegt “Dokter, we leven op een tropisch land hoor.” “Ga dan zwemmen”, adviseert de dokter. “Ik ben toch geen vis”, antwoordt de patiënt dan. Er zijn wel sportscholen, maar die passen ook niet in het budget van mensen met een smalle beurs.

De arts die verantwoordelijk is voor de publieke gezondheidszorg laat een dia van een file zien en zegt dat hij ’s morgens tien voor half zeven de deur uit moet om zijn kinderen om half acht op school af te kunnen zetten. Lekker een goed ontbijt samen aan tafel,voordat ze de deur uit gaan, is er niet bij. Er zijn daarom dagen dat ze onderweg de drive-in lane van McDonalds of Burger King in rijden om te zorgen dat de kinderen in elk geval ontbijt hebben gehad.

Onnozel Is er een zilveren kogel, waarmee je met één schot alle bedreigingen de baas bent? Die bestaat helaas niet. Het is een wereldwijd probleem dat alle landen in de wereld treft. Het ene land meer en eerder dan het andere. Onze leefwereld is veranderd op zoveel vlakken. We zijn nooit gevraagd of we dat goed vinden omdat het gebeurde in een tijd dat we nog onnozel waren en de risico’s niet (konden) begrijpen. Er stonden zelfs advertenties voor sigaretten in medische vakbladen.

De tijd van naïviteit is echter voorbij. We moeten onze leefwereld aanpassen en veranderen om te zorgen dat die weer onze gezondheid bevordert in plaats van schaadt. Maar nu moeten we overal toestemming voor hebben. Tegen elke verandering is er een sterke lobby van voedingsindustrie, frisdrankverkopers, televisiebedrijven die reclame voor kinderen nodig hebben, autoverkopers met sterke banden in de politiek. Dus nu moeten we eerst bewijzen dat het zal verbeteren als we een gezond beleid invoeren.

Twijfel zaaien Er is al meer dan genoeg bewijs, maar eerst moeten we nog de strijd winnen van de mannen en vrouwen met PhD’s die door de belanghebbenden zijn ingehuurd om twijfel te zaaien. Hoe lang heeft het niet geduurd voordat we zo ver waren dat er strengere regels tegen roken kwamen? En nog steeds rookt in Nederland een kwart van de volwassen bevolking. Ontkenning door politici, bedrijven die verantwoordelijk zijn voor onze gezondheidsschade en door mensen die hun risico’s niet begrijpen. Mensen die steeds maar denken dat het niet aan de leefomgeving ligt, maar dat het slapheid van mensen is als ze dik worden, niet van het roken af kunnen komen of zich nooit meer weten te ontspannen behalve met alcohol of drugs.

Ik hoop zo dat de mensen hier op dit eiland politieke leiders krijgen die willen investeren in een gezond beleid.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht