Web van geheimen en leugens

Le Passé, de nieuwste film van regisseur-scenarist Asghar Farhadi, is niet zo goed als A Separation, maar dat zegt niet veel. A Separation was een van de grootste films van de afgelopen tien jaar. Le Passé moet worden bekeken zonder alle bagage van hoge verwachtingen.

Het is lastig om het plot van dit familiedrama te omschrijven. Het web van relaties is ingewikkeld en maakt al snel een soap-achtige indruk. Hier volgt niettemin een poging: De Iraanse Ahmad keert terug uit zijn vaderland naar Parijs om zijn echtscheiding met de Franse Marie, die hij vier jaar geleden heeft verlaten, formeel te maken. Marie woont ondertussen samen met Samir, wiens vrouw in een coma ligt na een zelfmoordpoging. Marie heeft ook nog twee dochters uit haar eerste huwelijk, die zo hun eigen problemen hebben met de nieuwe gezinsverhoudingen.

Wat volgt is een lange serie van onderlinge complicaties en onthullingen van fouten uit het verleden. Deze cyclus van geheimen en leugens zal het publiek verdelen. Ikzelf vind het functioneel en authentiek. Het verleden blijkt altijd een paar graden complexer dan het in eerste instantie leek. Men kan zoeken naar de oorzaken en de verantwoordelijkheid, maar daarmee verandert er niks aan het heden. Le Passé gaat over het erkennen en loslaten van het verleden. Toch heb ik begrip voor kijkers die tegen het eind de plottwisten er één of twee te veel vinden.

Uiteindelijk zijn dit allemaal spijkers op laag water. Naar alle standaarden is Le Passé een uitzonderlijk gelukte film. Het acteerwerk van alle acteurs, jong en oud, is fenomenaal. Net als in zijn vorige films slaagt Farhadi er in om de situatie zo uit te spelen, dat je het standpunt van alle personages begrijpt en ook hun slechtste beslissingen kunt rechtvaardigen. Dit levert enkele weergaloze scènes op met spanningen tussen de personages, waar van de kijker verscheurd wordt tussen verschillende loyaliteiten.

Opvallend is trouwens dat in een tijd waarin er zicht is op ontspanning tussen Iran en het westen, Le Passé tamelijk apolitiek is. De film gaat over een driehoeksverhouding tussen een Iranees, een Française en een Algerijn, maar nationaliteit speelt nauwelijks een rol.

Bart Juttmann, bekend van de webserie Ideale Liefde, bespreekt op Joop wekelijks een film. Volg Bart ook op Twitter