Wilders belazert zijn aanhangers waar ze bij staan

Het vaderland kan een zucht van verlichting slaken, zo horen wij van alle kanten. Geert Wilders heeft zijn uitspraken in de Telegraaf genuanceerd. Zaterdag beloofde hij de lezers van dit dagblad schoon schip te zullen maken. Dat stond op de voorpagina in koppen die andere media voor de jongste dag en de wederkomst des heren gereserveerd hebben. De Telegraaf van dinsdag bevatte vervolgens een interview waarin de Verlosser zijn koers nader toelichtte. Hoofdredacteur Paul Jansen maakte daar trots reclame voor bij Pauw.

Jammerklacht Ongeveer de helft van het interview bestaat uit een jammerklacht. De onverschrokken volksman lijdt sterk onder de justitiële vervolging en meent dat niet hij maar de rechters met hun vonnissen de rechtspraak in een kwaad daglicht stellen. Wilders staat op het recht om desnoods keihard kritiek te hebben op rechterlijke uitspraken.

Daarna komt de aap uit de mouw. Het moet afgelopen zijn met het in 1814 ingevoerde principe om rechters voor het leven te benoemen. Je zou hun functioneren elke vijf of tien jaar tegen het licht moeten houden. Hij vertelt er niet bij wie precies het functioneren van de rechters moeten beoordelen.

Onafzetbaarheid De onafzetbaarheid van rechters is een essentieel element in de scheiding der machten. Ze moeten niet bang hoeven zijn dat zij later op hun uitspraken worden afgerekend. De grondwet van 1814 was zeer autoritair en maakte van koning Willem I een halve dictator. Pas de grondwet van Thorbecke zou daar een einde aan maken. Maar zelfs die machtsbeluste koning was ervan overtuigd dat een goed functionerende staat niet zonder onafhankelijke rechters kon.

Mag je dan met je zwarte jurk en je bef je gang gaan, zodra je eenmaal op het podium hebt plaatsgenomen al dan niet in het gezelschap van twee collega’s? Integendeel. De rechterlijke macht kent wel degelijk een systeem van kwaliteitscontrole. Als rechters er een potje van maken kan de Hoge Raad hen op grond van plichtsverzuim óf gebrek aan kwaliteit de laan uit sturen. Hoe het staat met de positie van de rechters wordt hier door de zeer deskundige G. Bogaard tegen de achtergrond van de huidige grondwet uiteengezet.

Er zijn dus twee mogelijkheden: of Wilders heeft niets te klagen. Of hij wil dat krachten van buiten die rechters elke vijf jaar gaan evalueren. In dat laatste geval is het afgelopen met de scheiding der machten. In het interview zegt Wilders dat de rechtsstaat hem lief is. Dan wordt hij al sinds jaar en dag op zijn wenken bediend. En hij mag net als iedere andere Nederlander rechters de maat nemen wat hij wil. Dat kamerleden en ministers wel eens terughoudend zijn met commentaar op vonnissen omdat zij als sleutelfiguren in de wetgevende en de uitvoerende macht zich afzijdig moeten houden van kritiek op de rechters, is een vorm van overvoorzichtigheid waar je misschien kanttekeningen bij zou kunnen plaatsen. Voor de goede orde: het openbaar ministerie is onderdeel van de uitvoerende en niet van de rechterlijke macht. Die bestaat uitsluitend uit rechters.

Tsunami En hoe staat het eigenlijk met de andere maatregelen die Wilders noemt als onderdeel van het schoon schip maken? Hij wil een einde maken aan de tsunami van binnenkomende vreemdelingen waarbij hij in het bijzonder Marokkaanse asielzoekers noemt die stennis schoppen in de bus naar Ter Apel. Hij zegt dat in een land dat asielzoekerscentra sluit wegens gebrek aan bewoners en wat de tsunami betreft, dat is de ontslaggolf die nu bij het COA plaats vindt. Opnieuw wordt de leider op zijn wenken bediend.

Zorg en pensioenen Maar wacht, er is meer. Wilders wil dat het geld dat nu naar Afrika en Brussel wordt gesmeten, gaat naar belastingverlaging, de zorg en de pensioenen. Eerst eens kijken hoeveel dat is. Nederland betaalt in 2017 aan Europese Samenwerking 7,756 miljard. Er kwam in 2015 2,36 miljard aan subsidies voor terug. In 20117 geeft Nederland 2,4 miljard euro aan ontwikkelingssamenwerking. En buitenlandse handel. Je kunt er vanuit gaan dat de helft daarvan ten goede kom aan Afrika, waarbij we wel de aantekening moeten maken dat het geld vaak genoeg bij Nederlandse bedrijven terecht komt om hen te stimuleren daar te ondernemen.

Laten we het niet te ingewikkeld maken. Laten we het ruim nemen en constateren dat Wilders met deze budgetverschuivingen zeven miljard euro overhoudt om te besteden aan belastingverlaging, de zorg en de pensioenen. Hoe hij dat met de pensioenen gaat aanpakken is overigens zeer onduidelijk. Je kunt je hoogstens voorstellen dat hij de AOW verhoogt. Even wat meer cijfers. In 2015 werd aan zorg 95 miljard  ten koste gelegd. In de miljardennota voor 2017 is 37,5 miljard voor de AOW gereserveerd. De totale begroting van het Koninkrijk der Nederlanden bedraagt 264,4 miljard euro.

Het is duidelijk dat je dan met 7 miljard euro geen deuk in een pakje boter slaat. En dan is Wilders ook nog van plan de belastingen te verlagen. Opnieuw ketelmuziek.

Wilders is te goed geïnformeerd en te slim om niet te beseffen dat hij zijn aanhangers blij maakt met een dooie mus. Dat hij ze bij de neus neemt. Dat hij ze belazert waar ze bij staan.

Meer weten over waar de centen in ons land echt naar toe gaan? Kijk hier

Lees hier  het interview met Wilders in de Telegraaf. Het is wel een premium-artikel. U moet maar denken: het gaat al slecht genoeg met die krant. Er zit weer een ontslaggolf aan te komen.