Wilders boekt propagandasucces door zijn wedstrijd af te blazen

Deze vrijdag zwaait Raoul du Pré in de Volkskrant Geert Wilders lof toe omdat hij zjn Mohammed-cartoonwedstrijd heeft afgebroken. Bij vrijheid van meningsuiting hoort immers ook verantwoordelijkheid en het is goed dat hij de gevolgen van zijn acties voor andere Nederlanders meeweegt. Was het maar waar. Het afblazen van de hele zaak past juist in Wilders’ strategie om de islam (en de moslims) af te schilderen als het grootste gevaar dat de beschaving bedreigt. Kijk maar eens, hoe de islam triomfeert als zelfs een Wilders gedwongen wordt om zich te laten chanteren. Mensen, verenigt U voordat het te laat is.

Wie wil provoceren, krijgt altijd wel een paar fanatici op de been die precies doen wat in jouw propagandistische straatje past. Die retweet je bij wijze van spreken dan zélf. Niet zo moeilijk.

Dat heeft Wilders hier ook gedaan. Zijn met veel aplomb in 2015 uitgeschreven cartoonwedstrijd trok aanvankelijk weinig aandacht. Men ging er een beetje schouderophalend aan voorbij. Tot een paar maanden geleden een paar agitatoren in Pakistan de zaak ontdekten. Zij behoorden tot de Tehreek e Labbaik partij , die electoraal niet verder is gekomen dan twee zetels in het parlement van de provincie Sindh. In Nederlandse krachtsverhoudingen: vergelijk dat met de politieke impact van de Nieuwe Communistische Partij van Nederland of de Internationale Socialisten.

Tehreek e Labbaik is net als de PVV een one issue partij die zich sterk maakt voor handhaving van strenge wetten tegen blasfemie. Dat doet ze vooral met straatprotest en goed getimede actie, die de aandacht van de media trekken, vooral de vele Pakistaanse televisiezenders, die altijd uit zijn op spectaculaire beelden. De partij krijgt zelden meer dan een paar honderd demonstranten op de been maar dat kan groeien als ze een onderwerp bij de kop heeft dat iets meer tot de verbeelding spreekt. De zaak met Wilders en zijn cartoons was zo’n onderwerp.

Men schatte dat de laatste demonstratie tegen Wilders in Islamabad zo’n tienduizend deelnemers op de been zou brengen. Daar was weken actie voor nodig geweest. Dat krijgt minder betekenis als je weet dat Pakistan 205 miljoen inwoners telt en het vlakbij de kunstmatige hoofdstad Islamabad (dik een half miljoen) gelegen Rawalpindi meer dan twee miljoen.

Op dat moment had de Pakistaanse premier Imran Khan, voormalig cricketwonder, de zaak al naar zich toe gehaald. Zijn uitspraken waren weinig militant. Hij verklaarde dat moslims onvoldoende duidelijk maakten hoe dierbaar de profeet hen was en hoe kwetsend daarom zo’n cartoonwedstrijd. Dat werd in het westen onvoldoende begrepen. Khan wees op westerse landen waar holocaustontkenning strafbaar was, een maatregel volgens hem genomen om joodse gevoelens te ontzien. Daarmee beroofde hij de Tehreek-e Labbaik fanatici van hun speeltje. En hij opende een debat.

Tegelijkertijd kondigden Nederlandse imams aan dat zij Wilders’ tentoonstelling wilden bezoeken. Zo werd de leider van de PVV geconfronteerd met een redelijkheid, die sterk contrasteerde met zijn woede. Hij werd niet neergezet als vrijheidsstrijder maar als een fanaticus die anderen op hun hart trapte. Hij moest nu aan Khan uitleggen waarom de wereld er beter van werd als hij daarmee doorging. Als vakman begreep Wilders dat hij daardoor weldra als schreeuwlelijk en querulant te boek zou komen te staan. Ook al kon je stellen dat het kwetsen van religieuze gevoelens en manifeste geschiedvervalsing niet op één lijn gesteld konden worden. Wilders zou hoe dan ook worden geportretteerd niet als de held van de vrijheid van meningsuiting maar als de held van het kwetsen om het kwetsen.

Dus trok hij de stekker eruit. Wilders kan nu zeggen dat hij wijkt omdat hij terreur tegen onschuldigen – Nederlandse expats in Pakistan – vreest. Kijk eens hoe de islamisering de wereld in zijn greep krijgt. Het is in dit verband zinnig om vast te stellen dat Nederland zijn verbod op de blasfemie een jaar of wat geleden heeft ingetrokken en dat vergelijkbare wetten van kracht zijn in landen waarvan je het niet meteen zou vermoeden, zoals Duitsland en Israel.

Hoe dan ook, door het afblazen van zijn cartoonwedstrijd heeft Wilders opnieuw een propagandistisch succes geboekt. Net als zijn tegenvoeters in Pakistan. Populisten vliegen elkaar in het haar. Daardoor helpen zij elkaar.