Wilders had gelijk over Griekenland

65 miljard bezuinigen, adviseerden Bas Jacobs en Lans Bovenberg vorig jaar. Gelukkig hebben we dat niet gedaan. Helaas is Wilders’ idee om Griekenland uit de eurozone te zetten ook niet opgevolgd. Conclusie: wie verstandig is, luistert niet naar Bas Jacobs

Ruim een jaar geleden schreef Bas Jacobs met Lans Bovenberg een stukje in De Volkskrant waarin zij beargumenteerden dat het (toenmalige) kabinet 65 miljard meer moest gaan bezuinigen om er voor te zorgen dat de Nederlandse overheidsschuld houdbaar zou worden, dat wil zeggen niet in zelfde draaikolk terecht zou komen als de Griekse, Portugese, Italiaanse, enz. overheidsschuld. Die bezuinigingseis was toen al waanzinnig. Op de eerste plaats omdat de berekeningen waarop die eis gebaseerd was, berustten op apekool en op de tweede plaats omdat het toen al heel erg duidelijk was dat Nederland, gezien de Europese verhoudingen, te veel aan het sparen was in plaats van te weinig. De Nederlandse (en ook Duitse) regering zou dus meer moeten gaan uitgeven in plaats van minder. Dat was duidelijk voor het IMF, de OESO en voor mij, maar niet voor Bas Jacobs dus. Terwijl Jacobs en Bovenberg hun stukje aan het schrijven waren, was de schuldencrisis uit met de uit de hand lopende overheidsschuld in Griekenland al uitgebroken. Geert Wilders had daar vanaf het begin een duidelijke mening over: gooi die Grieken de euro uit. Populisme, werd er geroepen, waaronder door de PvdA die vervolgens het afgelopen jaar het CDA en de VVD uit de eurowind hebben gezet tegen de anti-Europa PVV storm in. Inmiddels wordt, dankzij het Europese (lees: Duitse en Franse) beleid, Europa in een recessie gestort en de economieën van de Zuid Europese landen moeten het daarbij het meest ontgelden. De Grieken, Portugezen en nu ook de Italianen moeten eerst hun economie door verplichte bezuinigingen de grond instampen in de hoop dat ze er gelouterd weer uit te voorschijn kunnen komen. Over tien jaar. Of nog later.

De kosten van dit beleid kunnen in de tussentijd zo hoog oplopen dat we er nog wel eens spijt van kunnen krijgen dat Griekenland (en Portugal) vorig jaar niet direct buiten de eurodeur zijn gezet, al dan niet met een vertrekpremie. Voor de Grieken en Portugezen was dat ook een betere uitkomst geweest, omdat ze dan op eigen kracht  hun economie uit het slop hadden kunnen trekken. In dat geval zouden, hopelijk, Italië en Spanje, ook niet besmet zijn geworden door het onhoudbaarheidsvirus dat de eurozone nu begint binnen te dringen. Het is dan ook niet zo vreemd dat mensen als Van Schie (VVD) en Plasterk (PvdA) hier en daar een vraagteken zetten bij het in stand houden van de eurozone.

Daarover maakt Bas Jacobs zich kwaad. Jacobs is namelijk voorstander van het in stand houden van de eurozone en het optuigen van het steunfonds van de EU met duizenden miljarden euro’s meer dan er nu in dat fonds zit. Laat de PVV gerust onzin uitkramen, schrijft hij in zijn blog, maar dat mensen met een bovengemiddeld intellect zich daar bij aansluiten, daar kan hij beslist niet bij.

Dat moet hij vooral zeggen. Als zijn advies van vorig jaar om voor 65 miljard euro te bezuinigen zou zijn opgevolgd door het kabinet Rutte en Duitsland had dat goede voorbeeld gevolgd, zou het er nog beroerder met Europa voor gestaan hebben dan nu al het geval is. Als rond dezelfde tijd Wilders’ advies zou zijn opgevolgd en Griekenland had de eurozone verlaten, zouden de problemen nu te overzien zijn geweest. Zullen we de vele adviezen die Bas Jacobs ons per blog, twitter, krantenstukje, en andere media doet geworden, maar gewoon naast ons neerleggen en iets verstandigs proberen te doen?