Wopke is blij dat hij van Pieter Omtzigt verlost is

Wat Wopke Hoekstra precies gaat zeggen tijdens het CDA-congres komend weekend is nog niet bekend, maar één ding staat vast: hij zal de naam van Pieter Omtzigt vaak laten vallen. Omtzigt de Geweldige! De Unieke! De Held van het Binnenhof! Wat is het toch jammer dat deze formidabele politicus onze partij heeft verlaten! Dat zal Wopke betogen, zoals hij vanmorgen ook al in het AD deed. Maar hij zal er niets van menen.

Want Omtzigt, met zijn al te rechtschapen standpunten, was juist de belangrijkste sta-in-de-weg voor de enige ambitie die Hoekstra als politicus heeft. Hij wil zo snel mogelijk een kabinet vormen met zijn grote idool Mark Rutte. Een meerderheidsregering zit er helaas niet in, dus daarom in vredesnaam maar een minderheidskabinet. Als het aan Hoekstra lag zou dat alleen bestaan uit de VVD en zijn eigen partij, maar dan zou de minderheidscoalitie hooguit 48 zetels hebben. Als je ook D66 kunt meetellen zijn dat er 72. Nog steeds niet genoeg, maar met een beetje gedoogsteun komt het nieuwe kabinet dan een heel eind.

Alleen doet D66 daarover ontzettend vervelend. Het wil helemaal niet in zee met het CDA. Idioten! Waarom moet die nare Kaag altijd zoveel praatjes hebben (die ze kort daarop weer grotendeels inslikt bovendien)? Waarom gedraagt ze zich niet gewoon precies zoals Mark wil? Dat doet Hoekstra tenslotte ook. Als je minister wil worden (en dat wil Wopke dolgraag) is er toch geen andere oplossing?

Dat alles zal Hoekstra de CDA-leden vanzelfsprekend niet aan hun neus gaan hangen tijdens het partijcongres. Hij kijkt wel uit. De zaal zit ongetwijfeld vol hele en halve Omtzigt-fans, en die willen heel andere dingen horen. Die willen dat hij met een ideologisch bevlogen verhaal komt om de partij er weer bovenop te helpen. Die willen dat hij niet steeds zijn oren naar Rutte laat hangen. Die eisen van hem dat hij alles in het werk stelt om Omtzigt terug te halen.

Om allerlei gedonder voor te zijn beloofde Hoekstra in het AD vast dat hij nauw zal samenwerken met Omtzigt. Maar diens terugkeer is echt niet aan de orde. Als het congres erop aandringt zal Wopke misschien een slappe poging wagen, maar Omtzigt is gelukkig niet van plan weer in de moederschoot van de partij plaats te nemen. Dat heeft hij een paar dagen geleden nog eens klip en klaar in een kranteninterview laten weten. Hoekstra zal dit zijn leden goed onder de neus wrijven, uiteraard met de vereiste ondertoon van spijt in zijn stem. Maar geloof maar niet dat Omtzigt ooit nog welkom wordt geheten in de partij. Al zou hij erom smeken (wat hij, de Here zij geprezen, niet zal doen). Zolang Wopke het in het CDA voor het zeggen heeft, komt die akelige lastpost er niet meer in.

Er dreigt wel nog één groot gevaar tijdens het CDA-congres. Sommige leden – geen idee hoeveel – schijnen Hoekstra onder druk te willen zetten om fractievoorzitter in de Tweede Kamer te worden. Een partijleider hoort in de Kamer thuis en niet in het kabinet, vinden ze. Maar dat gaat Wopke never nooit niet doen, al wekte hij in het AD de indruk dat hij die optie openhoudt. Mocht er een motie van deze verwerpelijke strekking worden aangenomen, dan kan hij natuurlijk niet anders dan naar de blauwe bankjes verhuizen. Maar dan zal binnen de kortste keren een communiqué bij de media belanden dat Hoekstra de politiek vaarwel zegt. Dat hij na rijp beraad tot de conclusie is gekomen dat het Haagse gedoe hem toch niet zo goed ligt. Dus dat hij – met pijn in het hart weliswaar – heeft besloten zijn carrière in het bedrijfsleven voor te zetten.