Wordt Nederland een eerloos land?

Gisteren baarde het dagblad De Pers al opzien met een artikel over Frits Bolkestein, die in een dezer dagen te verschijnen boek orthodoxe joden zou aanraden te emigreren omdat het toenemend antisemitisme het leven voor hen ondraaglijk zou maken.

Vandaag gaat De Pers door op dat thema. Het blijkt dat het Amsterdamse stadsdeel Zuid 135000 euro per jaar uitgeeft om joodse gebouwen in de wijk Buitenveldert te beschermen  en wie er door zijn kleding of haardracht joods uitziet, kan Amsterdam West met zijn grote Marokkaanse bevolkingsgroep beter mijden. Gisterenavond nog vertelde Frits Barend op de tv, dat zijn moeder vroeger altijd had gezegd: “Pas op jongen, het komt altijd terug”. Hij had dat nooit willen geloven, ging hij verder, maar nu was dat anders.

Om man en paard te noemen: er loopt een vage en vloeiende grens tussen antisemitisme en afkeer van de Israelische bezettingspolitiek. En het moderne antisemitisme leeft met name sterk in islamitische kring. De komende discusssie is voorspelbaar. Er zal beweerd worden – rabbijn Evers heeft het al gedaan – dat het bijvoorbeeld de schuld is van de haatimams die via de schotel met hun kijkers zouden communiceren en dat daarom maatregelen genomen moeten worden tegen die schotels. Er zal gevraagd worden om sluiting van de grenzen. Vastgesteld zal worden dat het allemaal ligt aan de islam en dat Mohammed al aan het begin van zijn loopbaan een grote jodenmoord pleegde. Omgekeerd zullen wij worden verveeld met de bewering dat er zo’n groot verschil is tussen het antisemitisme en het antizionisme, terwijl al deze ophef een product is niet van de joodse maar de zionistische lobby, die zoals bekend wereldwijd actief is en met name Washington in zijn zak heeft. Dat de holocaust een Europees en christelijk product is en geen islamitische aangelegenheid. Dat joden onder de kaliefen en de ottomaanse sultans een grote vrijheid genoten en dat de door het antisemitisch staatsgeweld van de katholieke Spaanse koningen verdreven joden niet alleen in Amsterdam, maar ook in Marokko, Thessaloniki en Istanboel een veilig toevluchtsoord vonden. En natuurlijk: het is natuurlijk schandalig dat het orthodoxe joden wordt lastig gemaakt, maar dat hangt toch samen met de Israëlische politiek, ongeveer zoals ook de islamiet om de hoek zich moet verantwoorden om de denkbeelden en de praktijk van Osama bin Laden.

Zo denderen we aan de kern van de zaak voorbij. Die kern is buitengewoon helder. Wij kennen in Nederland vrijheid van godsdienst. In onze traditionele opvatting – dateert al uit de Franse tijd – mag je niet alleen geloven wat je wilt. Je mag dat geloof ook uitdragen en daarvan de zichtbare tekenen dragen, zoals een soutane, een priesterboordje, een keppeltje, een bepaalde haardracht, een tulband, een hoofddoekje. Daar zijn uitzonderingen op: veel Nederlanders vinden dat personen die een gezagsfunctie uitoefenen neutraal moeten overkomen en dus in functie geen zichtbare tekenen van een levensbeschouwelijke overtuiging zouden mogen dragen, maar zelfs die opvatting is niet algemeen. In het algemeen vinden wij het ieders goed recht om ook aan de openbare weg in kleding of houding van een religieuze overtuiging blijk te geven. Zo lang je een ander maar niet hindert en zo lang het niet in strijd komt met de openbare eerbaarheid en zo.

Dit is een van de beginselen waarop de vrede en de samenhang van de Nederlandse samenleving zijn gebaseerd.

Het is dus een ernstige zaak om dat principe aan te tasten. Wie hoofddoekjes wil verbieden, brengt het keppeltje in gevaar. De Marokkaanse jongere die een orthodoxe jood uitscheldt, schendt daarmee tevens het recht van zijn zuster om haar haren te bedekken.

Vandaar dat De Pers een zeer wezenlijk probleem aan de orde heeft gesteld. Het is aan de overheid om de vrijheid van godsdienst te garanderen en om iedereen te beschermen die om zijn of haar religieuze overtuiging wordt lastig gevallen, omdat daarmee de bijl wordt gezet aan de sociale vrede in Nederland. Er zou om te beginnen een stevig onderzoek gedaan moeten worden naar de werkelijke problemen op dit gebied in Nederland, waarna effectieve maatregelen moeten worden genomen. Geld uittrekken voor de bewaking van een joodse school is geen effectieve maar een halve maatregel. Het gaat net zo goed om het opsporen en aanpakken van de bedreigers. Geldt ook voor een moskee die steeds wordt aangevallen maar van de week hebben we het dankzij De Pers over de problemen orthodoxe joden. Nederland zou eerloos zijn als die bij ons op straat steeds achterom moeten kijken. Lees hier het artikel in De Pers.