Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

#zelfgekozen campagne heeft niets met emancipatie te maken

  •  
24-05-2017
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
290 keer bekeken
  •  
87c8b7b4-2a1a-426c-be14-169a92e59117 2

© Foto: C Gemeente Rotterdam

Op woensdag kwam wethouder Ronald Schneider van Leefbaar Rotterdam uitgebreid in het nieuws. Men zag hoe hij op een tramhuis een reusachtige affiche plakte met daarop een verliefde paartje: gehoofddoekte moslima omhelst een jongen met een keppeltje. ‘In Nederland kies je je partner zelf’ stond er met grote letters boven hun hoofd en de vraag: ‘Voel jij je vrij om te kiezen?’.
Tegen TV Rijnmond verklaarde de wethouder dat hij op Zuid vaak paartjes verstolen tegen een muurtje zag zoenen met zo’n blik van “Als niemand ons maar ziet…” Daarom wordt Rotterdam de komende weken volgeplakt met zulke affiches, die ook afgebeeld staan op de speciale website zelfgekozen.nl. Men leest: “In Nederland kies je je partner zelf. Jouw vriend, jouw vriendin, jouw man, jouw vrouw, helemaal jouw keuze. Gemeente Rotterdam steunt je hierin. In onze stad geloven we in keuzevrijheid. Om te kunnen zijn met wie jij wilt. Zonder veroordeeld te worden door anderen of het niet te mogen van anderen. Kies zelf!”
Ook is er op 16 juni een debat. Niet is duidelijk of daarvoor ook de voorstanders van het gedwongen of het gearrangeerde huwelijk zullen worden uitgenodigd. Merkwaardig is voorts dat in de affiche serie het beeld van twee elkaar zoenende jongemannen ontbreekt. En dat in de stad van Pim Fortuyn!
De boodschap is helder. Als jij een relatie begint met iemand die je ouders of je omgeving afwijzen, dan krijg je de steun van Rotterdam. Kijk maar, het wordt van de daken geschreeuwd: In Nederland kies je je partner zelf. En dan? Wat als de consequentie van het “kies zelf” is dat  je  volkomen in elkaar geramd wordt door je vader of je broers? Wat als ze meteen met een of andere lul dan wel tut hola aankomen? Wat als ze je meteen meenemen op vakantie naar het land van herkomst waar ze je Nederlandse pas afpakken? Wat als ze je kort en goed op straat pleuren? Wat als je in een cultuur leeft waar de eerwraak nog wordt beoefend? Wat dan? Welk telefoonnummer moet je dan bellen?
Hoe zorgt de gemeente ervoor dat je kunt onderduiken terwijl de politie prioriteit geeft aan het vervolgen van de familieleden die je bedreigen of tot een huwelijk willen dwingen of proberen te ontvoeren? Hoe is dat eigenlijk precies geregeld? Zijn er wel gemeentelijke safe houses en als ze er zijn, is er dan van wachtlijsten geen sprake?  Waarom heeft wethouder Ronald Schneider geen budget vrijgemaakt om burgers wier persoonlijke vrijheid daadwerkelijk onder druk wordt gezet,aa uit de modder van de onderdrukking te trekken? Waarom staan zulke telefoonnummers of apps niet op de affiche en de website? Als je overal aanplakt ‘In Nederland kies je je partner zelf’ is dat de consequentie. Belofte maakt schuld. Je zou toch verwachten dat overal discrete stickers te vinden waren met de vraag: “Word je bedreigd? Mag je geen relatie hebben met de persoon van wie je houdt? Vrees je  ontvoering of eerwraak? Vind hier bescherming”.
Maar nee, Schneider zelf doet niets. In het AD zegt hij: “Wie hulp nodig heeft, wordt doorverwezen naar instanties als Femmes for Freedom, Dona Daria, of als er gevaar voor ze dreigt “Veilig Thuis”. Dit is de toegang tot Veilig Thuis. Iets zegt mij dat dit een beetje te weinig is. Femmes for Freedom is een pressiegroep en Dona Daria  een soort bewustwordingsorganisatie.
Begrijp mij niet verkeerd: wethouder Schneider snijdt een reëel probleem aan, dat daadwerkelijk leeft in Rotterdam. Wie dat ontkent is blind, naïef of van kwade wil. Maar juist daarom mag het niet bij loze kreten blijven en daar ziet het nu wel naar uit.
De vraag is dan ook of deze campagne wel ernstig gemeend is. Of het niet veeleer in de bedoeling ligt  om de aanhang van Leefbaar Rotterdam een goed gevoel over zichzelf te bezorgen: kijk ons eens beschaafd zijn. Voor ons is dat niet bedoeld. Wij kiezen onze partner al lang zelf. Het is voor de anderen, de vreemden, gelukkig niet voor ons. Met een beschaafd woord noem je dat window dressing.
Maar in Rotterdams prachtige buurstad zijn wij niet altijd beschaafd. Daar benoemen wij verschijnselen als Ronald Schneiders campagne anders. Die heeft niets met emancipatie of bevrijding te maken. Het is schaamteloze eigenpijperij.
 
 
 
 
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.