Zijn onzekere mannen vaker seksistisch?

Ivan Wolffers schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.

Kunnen de onzekerheden van mannen leiden tot seksistische kijk op vrouwen? Onderzoekers hebben geprobeerd daar meer over te weten te komen. Daarvoor interviewden ze 400 heteroseksuele mannen over de manier waarop ze betrokken zijn in hun relatie, vijandig en/of goedaardig seksistische trekjes vertonen en over hun kijk op intimiteit.

Dat moet even worden ingevuld. De manier waarop mannen betrokken zijn bij de relatie gaat om de wijze waarop ze met vrouwen omgaan in een intieme relatie. Dat wordt onder andere bepaald door karaktertrekken: enerzijds kijken de onderzoekers of de mannen zich comfortabel in de relatie voelen of gestresst, anderzijds kijken ze in hoeverre mannen betrokkenheid in de relatie vermijden. Als je als man je lekker voelt in de relatie en betrokkenheid niet uit de weg gaat zou je stabiel zijn in een relatie.

En dan nog even iets over dat seksisme van mannen: Mannen met vijandig seksisme zien vrouwen als gemeen en altijd uit op het domineren van hun partner. Mannen met goedaardig seksisme ziet vrouwen als object van bewondering, maar ook als kwetsbaar en ze moeten voortdurend beschermd worden.

Als ik het lees denk ik bij mezelf dat het wel veel aannames zijn. Wat komt er dan allemaal uit als de antwoorden op die vragenlijsten geanalyseerd zijn? Mannen die zich ongemakkelijk in relaties voelen zijn romantici die vaak ambivalent seksistisch reageren. Vijandig als de partner niet aan het ideale plaatje voldoet en vol toewijding als ze doet wat hij van haar verwacht. Nu ineens zijn ze bang gedomineerd te worden, dan weer aanbidden ze hun partner.

Mannen die vermijden om echt betrokken te zijn in de relatie blijken vooral vijandige seksisten te zijn. Ze proberen hun partner te domineren.

Hoe zeer ik ook geloof dat mannen een steekje los hebben door hun hormonaal gedoe, hier begin ik me toch een beetje te ergeren. Onderzoek met behulp van vragenlijsten roept meestal op wat je er zelf in hebt gestopt, want als onderzoeker heb je de vragenlijst ontworpen. Dat doe je vanuit je eigen visie en je focus is als een zaklantaarn die alleen maar dat ene deel belicht en de rest in het donker laat. Met de antwoorden op de vragen die je als onderzoeker gesteld hebt bouw je vervolgens weer een wereld op waarvan je claimt dat het de werkelijkheid betreft. Anno 2012/2013 kun je toch niet meer volstaan met vragenlijsten voor je onderzoek.

Het gaat er niet om of ik het aannemelijk vind of onzekere mannen seksistisch kunnen zijn. Dat lijkt me best waarschijnlijk, maar ik heb het gevoel dat er aan dit onderzoek zoveel mankeert dat je het niet echt als bewijs kunt zien. Anderzijds ben ik bereid te erkennen dat alle mannen waarschijnlijk in zekere zin seksistisch zijn.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Het vorige weetje: Mindfulness en het stemmetje in de hoofd

Het nieuwe boek van Ivan Wolffers is: Het gezonde lifestyleboek