Brokkelt steun voor Rutte binnen de VVD af?

De conservatieve politiek adviseur en Telegraaf-columnist Joshua Livestro twijfelt over zijn VVD-lidmaatschap. Volgens hem wordt Rutte niet gehinderd door principes. Livestro is teleurgesteld in het beleid van het tweede kabinet-Rutte en overweegt daarom zijn VVD-lidmaatschap op te zeggen. Hij doet de uitspraken in een tweegesprek met strafpleiter Bénédicte Ficq in NRC Handelsblad.

Livestro over premier Rutte:

Een aardige kerel, die overtuigd is van de optimistische verhalen die hij vertelt. Maar het beleid dat hij uitdraagt staat haaks op die verhalen, het is een recept voor blijvende ellende. Zijn programma van lastenverzwaring gaat leiden tot blijvend lage groei of zelfs recessie.

In 2010 adviseerde Livestro Rutte in aanloop naar de verkiezingen. Eerder was hij ook persoonlijk medewerker van voormalig VVD-leider Bolkenstein toen hij Europees Commissaris was.

Livestro vindt dat de VVD te veel toegeeft aan coalitiepartner PvdA. Hoewel flexibiliteit nodig is om het kabinet overeind te houden, is volgens de politiek adviseur van de VVD-ideologie weinig meer te zien. “Er wordt te veel gegeven en te weinig genomen”, aldus Livestro. Zelf had hij graag de politiek in gegaan, maar eerder dit jaar is hij door de VVD-scoutingscommissie ongeschikt bevonden:

Die moest ik zien te overtuigen en dat is mij niet gelukt. De nieuwe fractie had discipline nodig. Ik had niet bewezen dat ik goed kon functioneren in de fractiediscipline. En ze vreesden ook dat mijn opvattingen onvoldoende zouden aansluiten bij die van de VVD […] Te rechts voor de VVD althans.”

Livestro is niet de eerste die zijn twijfels openlijk uitspreekt. Eerder deze week deed VVD-lid Ed Sinke een oproep in de Volkskrant aan de partij om het kabinet én Rutte zo snel mogelijk te laten vallen. Hij schreef onder meer:

Elke keer als dit kabinet het heeft over ‘bezuinigen’ zie ik de neus van Mark Rutte langer worden […] Mark Rutte is de boer die in een tijd van droogte wacht op regen en in de tussentijd niets doet om het land voor te bereiden op de regen, of om daarvoor alternatieven te vinden. Hij wacht op een wonder. Ondertussen houdt hij zich schuil. We zien geen leider, krijgen geen inspiratie, horen geen visie. Pas als het wonder geschiedt, zal hij weer tevoorschijn komen, lachen en joviaal iedereen op de schouders slaan.”