Nieuws 9 augustus 2014
14

Chip die werkt als ons brein

Met patroonherkenning in plaats van vaste draaiboeken

IBM heeft de eerste werkende chip gepresenteerd die volgens het bedrijf werkt als een menselijk brein. De chip, die de naam TrueNorth heeft meegekregen werkt op basis van patroonherkenning door transistoren die op dezelfde manier met elkaar zijn verbonden als de neurale netwerken in onze hersenen. Bestaande chips draaien vaste routines af om tot een antwoord te komen.

Dharmendra Modha van IBM vergelijkt ze als volgt:

Als we de huidige computers vergelijken met de linker hersenhelft: snelle rekenmachines, dan kan je TrueNorth vergelijken met de rechter hersenhelft: een langzamere. zintuiglijke patroonherkenningsmachine.

Het resultaat is dat in bepaalde gevallen TrueNorth veel doelgerichter te werk kan gaan. In de video laten de onderzoekers zien hoe een TrueNorth-chip in videobeelden een onderscheid kan maken tussen fietsers, auto’s en voetgangers. Dat doet de chip met een miljoen transistoren en bij elkaar 256 miljoen verbindingen daartussen. Gewone chips hebben daar beduidend meer rekenkracht voor nodig.

Geef een reactie

Laatste reacties (14)

    3. RoelfTurksema
      Bang zijn is een emotie. Leidt to conservatief gedrag, angst voor het onbekende. Gaat vaak gepaard met een minder ontwikkeld empatisch vermogen. Ik heb het niet van mezelf. Victor Lamme meen ik, iets van ”vrije wil bestaat niet” of zoiets……..mooi boek.
  3. martinvanderlinden
    ‘Een neuraal netwerk kan je ook bouwen door vaste routines af te draaien.’

    Dat kan maar deze doet het op een andere manier, door herkenning, net als in ons brein waar herinneringen gemarkeerd door emoties zorgen voor herkenning. Wat wij associaties noemen zijn voor deze chip onderdelen van een herkenningspatroon. Door die onderdelen op meerdere manieren te combineren ontstaan verschillende mogelijkheden voor interpretatie. Het is dan aan de gebruiker of in dit geval een soort eindbeslisser om de beste keuze te maken.
    Dat is een leerproces dat in het geval van een computer met behulp van kansberekening wordt gedaan. Na verloop van tijd weet de computer wat de beste keuzes zijn. En kan hij zelfstandig steeds meer processen aan.

    De methode waar jij aan refereert werd door Descartes Homunculi genoemd. Letterlijk vertaalt ‘kleine mannetjes’, die elk hun specifieke taak doen. Vergelijkbaar met onze binaire reeksen of algoritmen, elk mannetje beslist of het ja of nee is, en aan het eind van de reeks heb je een beslissing of een programma.
    Op die gedachte is eeuwen voortgeborduurd, zelfs tot in onze tijd. Als denkpatroon of als metafoor is het bruikbaar gebreken, maar het heeft zijn beperkingen. Je krijgt enorme strings of je krijgt clusters van superstrings die niet of niet volledig met elkaar communiceren.

    De uitdaging is natuurlijk om die beide functies (snel rekenen en patroonherkenning) met elkaar te laten communiceren. De vergelijking met onze hersenen gaat nogal mank, het is aardig als metafoor, maar wel een hele zwakke. In onze hersenen worden zintuiglijke, motorische, cognitieve en emotieve functies verdeeld over 4 hersenhelften die onderling informatie uitwisselen. Bovendien zijn een aantal functies – net als de opgeslagen informatie die gebruikt wordt – redundant en verplaatsbaar, zonder dat we precies weten waarom dat is.
    1. VoxRationis
      Feitelijk simuleren dergelijke routines een neuraal netwerk met behulp van een conventionele processorstructuur die alleen sequentiële (niet parallele) processen kent. Neurale netwerken kenmerken zich juist door onderlinge verbindingen en parallele processen. Een implementatie van een neuraal netwerk direct in de hardware is daardoor (in principe) inderdaad stukken sneller.
  5. minten
    he he nog effe en we hoeven zelf niet meer zoveel na te denken,en de vragen wat doen we vandaag ,wat eten we vandaag,en meer andere moeilijke dingen zoals welke kleding trek ik van,en moet ik boos of juist vriendelijk zijn,en is misschien een andere vrouw beter voor mijn gebeuren,mijn chip regelt het wel,
    1. VoxRationis
      Dat gaat hele vervelende neveneffecten krijgen. Depressie zal waarschijnlijk volksziekte en misschien wel doodsoorzaak nummer 1 worden. Een menselijk brein dat onvoldoende uitgedaagd wordt vervalt op den duur bijna steevast in een depressieve toestand. Lethargie en depressie zijn gekoppeld. De één versterkt de ander en omgekeerd.
    2. BarcomanVasten
      Dat is al een tijdje zo hoor. Vandaar de volgende stomme smoes. “I can’t beat the best computers. They have complete information, so how could we expect anything else?”
      – Magnus Carlsen