Els Borst: 'KNMG handelt niet in geest van euthanasiewet'

Oud-minister van Volksgezondheid Els Borst zegt in ZEMBLA dat ze ‘teleurgesteld’ is in de uitleg die artsenorganisatie KNMG aan de euthanasiewet geeft. De KNMG stelt dat een arts geen euthanasie bij een dementerende patiënt mag uitvoeren als hij niet meer kan communiceren met de patiënt. Zelfs niet als de patiënt zijn doodswens nadrukkelijk heeft vastgelegd in een schriftelijke wilsverklaring.

Door Zembla:

Volgens Borst is het standpunt van KNMG strijdig met wat de wetgever bedoeld heeft. “Het kan niet dat een beroepsgroep een eigen interpretatie van de wet kiest”, aldus Borst.

In artikel 2.2 van de euthanasiewet staat dat een schriftelijke wilsverklaring een mondeling verzoek kan vervangen als de patiënt deze niet meer kan uiten. Directeur beleid van KNMG L. Wigersma legt uit waarom de interpretatie van de KNMG op gespannen voet staat met de wet. “De reden is dat de persoonlijkheid van iemand verandert en je kunt niet nagaan of die persoon de levensbeëindiging nog wil. Of hij dood gemaakt wil worden in die omstandigheden. Dat blijft een spanning met de wet”, aldus Wigersma.

Een arts is niet verplicht om aan de schriftelijke euthanasiewens van zijn patiënt te voldoen maar de wet biedt hem wél de ruimte. Volgens Els Borst, grondlegger van de euthanasiewet, is de wet bedoeld om dementerenden de mogelijkheid van een waardig levenseinde te bieden. Borst: “Als iemand die toen hij nog wilsbekwaam was, schriftelijk heeft verklaard, in geval van dementie levensbeëindiging te willen, dan is zo’n verzoek gelijkwaardig aan een mondeling verzoek.”

In de uitzending van ZEMBLA is te zien dat het verschil van interpretatie van de wet in de praktijk bij patiënten en familie tot schrijnende situaties leidt. Mensen denken met een schriftelijke euthanasieverklaring alles geregeld te hebben. Dat blijkt ook uit de enquête die ZEMBLA in samenwerking met de ANBO, de belangenorganisatie voor senioren heeft uitgevoerd. Meer dan 10.000 senioren vulden de enquête in. 46,3 procent van de respondenten gaat ervan uit dat hun arts aan het verzoek zal voldoen als ze een euthanasieverklaring hebben ondertekend. 90,8 procent vindt dat een arts aan de wens van een dementerende patiënt moet voldoen, ook al kan deze zijn schriftelijke euthanasieverklaring bij de arts niet meer herhalen. 82,6 procent van de respondenten zegt niet te weten hoe hun huisarts denkt over euthanasie bij dementie.