Hou zelf eens een klimaattop!

De afgelopen jaren heb ik mezelf regelmatig streng toegesproken milieubewuster te gaan leven. Vooral als er weer eens een verontrustend bericht in de krant stond over smeltende ijskappen en stijgende zeespiegels. Maar helaas bleef ik elke keer weer hangen in dat ‘ik zou toch echt eens’-stadium. Ik zou toch echt eens wat minder vaak in de auto moeten stappen bijvoorbeeld. Maar als het de volgende dag dan een beetje regende en ik moest even snel een boodschap doen, stapte ik uiteindelijk toch weer in mijn oude benzineslurpende gezinsauto.

Na The Age of Stupid waren mijn verwachtingen van de klimaattop hoger dan ooit. Die móest slagen, er móesten harde klimaatdoelstellingen komen en alle landen móesten zich daaraan gaan houden. Maar ook dat strenge stemmetje in mijn hoofd klonk anders. Kopenhagen is belangrijk, maar wat zijn mijn eigen klimaatdoelstellingen eigenlijk? Wat ga ík doen om te zorgen dat die klimaatcrisis er niet komt? Natuurlijk kan een gewone moeder uit een gewoon dorp in een piepklein landje het probleem niet oplossen, maar als ik me door díe gedachte laat ontmoedigen zal er nooit iets gebeuren. Een wijze wiskundeleraar zei ooit tegen me: “Je kunt een rijdende trein niet van koers laten veranderen door het spoor in één keer om te buigen. Dan ontspoort hij zeker. Maar als je het spoor iedere keer een beetje verlegt, kun je zijn richting wél veranderen.” Daarom begin ik – met de start van de spoorwerkzaamheden in Kopenhagen – met het verleggen van mijn eigen stukje spoor. En daarvoor heb ik mij eigen klimaattop belegd. Mijn vriend en ik zijn om de tafel gaan zitten en we hebben harde afspraken gemaakt. Het waren pittige onderhandelingen, want we zullen allebei moeten inleveren. Hij houdt van lang en heet douchen, ik ben verslaafd aan mijn elektrische voetenwarmer, om maar een voorbeeld te noemen. Maar er kwamen mooie doelstellingen uit en goede compromissen. En die hangen nu, vetgedrukt en ondertekend aan de koelkast. Vanaf nu doen we het anders. Beter. En volgend jaar om deze tijd beleg ik mijn tweede familie-klimaattop. Dan gaan we evalueren en nieuwe doelen stellen. En hopelijk dat spoor wéér een stukje verleggen.