Katholieke sekte 'Het Werk' opnieuw in opspraak

Een voormalig lid van de katholieke sekte ‘Het Werk’ heeft een boek geschreven over wat haar binnen de beweging is aangedaan. Ze werd onder meer seksueel misbruikt. Na jaren wist ze zich te ontworstelen aan de radicale katholieken. Ze bleek depressief en geld noch sociale contacten meer te bezitten.

De Oostenrijkse publieke omroep ORF wijdde een reportage aan de zaak. Het ‘moederklooster’ van de door de Paus erkende sekte is gevestigd in Bregenz, in het oosten van het land. De omroep liet onder meer een Brit aan het woord die zes jaar in de greep van de sekte was. “Het was de hel. Ik hoopte en bad dat ik dood zou gaan.” Hij mocht niet eens de begrafenis van zijn vader bezoeken.

De leden, veelal vrouwen, mogen geen contact met de buitenwereld onderhouden, staan onder permanente controle en moeten al hun bezittingen afstaan.  De sekte ‘Het Werk’  werd in 1938 gesticht door de Belgische Julia Verhaeghe en heeft afdelingen in verschillende landen waaromder ook Nederland.

De Nederlandse afdeling raakte in de jaren negentig in opspraak. Trouw schreef destijds :

Volgens een ex-lid in De Limburger is “zelfstandig denken” niet toegestaan. “De drie ongeschreven en voor de buitenwacht oncontroleerbare hoofdregels zijn: niet redeneren, niet kritiseren, niet discussiëren. Vriendschappen zijn taboe. Je mag alleen praten over het Evangelie, het welzijn van Het Werk en de richtlijnen van Julia Verhaeghe. Wekelijks moet je een verslag schrijven van wat er in je omgaat. Daar begin je mee op het moment dat je je zilveren kruisje ontvangt. Ook wat mede-leden zeggen moet je daarin vermelden. De leiding legt van elk lid een dossier aan, en weet precies wanneer ze moet ingrijpen om dwalers weer op het rechte spoor te zetten.” Ingrijpen betekent volgens het oud-lid meestal overplaatsing naar een ander klooster. Soms voor een paar dagen, soms ook voor jaren. “Leden hebben nergens een thuis”, zegt een ander. “Ze zijn totaal heimatlos. Dat gevoel heb je ook. Zelfs als je in een bepaald huis bent, heb je geen eigen kamer of eigen cel, zoals bij andere zuster- en broedergemeenschappen gebruik is. Je moet continu verkassen.”

Ex-leden durfden in de media amper naar buiten te treden uit angst voor represailles. Doris Wagner, schrijfster van het zojuist verschenen boek ‘Nicht Mehr Ich’ (zie trailer hierboven), waarin ze verhaalt over de ontberingen die ze moest ondergaan in ‘Het Werk’, zegt dat ze gebruikt is als ‘goedkope arbeidskracht’. Ze heeft zowel in Duitsland als in Oostenrijk een klacht ingediend tegen de priester die haar op 19-jarige leeftijd seksueel misbruikte. Vrouwen die klagen over misbruik zouden te horen krijgen dat ze zelf medeschuldig zijn.

Volgens de sekte zijn de beschuldigingen achterhaald en de onthulde praktijken inmiddels afgeschaft. Precies dezelfde reactie uitte de sekte toen in de jaren negentig dagblad De Limburger misstanden bij ‘Het Werk’ naar buiten bracht. De katholieke kerk besloot indertijd dat er geen onderzoek nodig was. Vanuit de Nederlandse vestiging in Merkelbeek worden tegenwoordig onder meer uitzendingen verzorgd voor de katholieke middengolfzender Radio Maria.