'Mislukte klimaatgesprekken schuld van rijke landen'

Deze week werden in het Duitse Bonn weer klimaatgesprekken gehouden. Wederom zonder dat het veel opleverde, behalve ‘positieve gesprekken’. Alden Meyer van de Unie van Bezorgde Wetenschappers vertel in de Volkskrant waarom de gesprekken nagenoeg niets opleveren. Niet omdat de kennis er niet is of omdat er een gebrek is aan efficiënte oplossingen om iets aan CO2-uitstoot te doen. Volgens Meyer lopen de gesprekken op niets uit, omdat de politieke leiders er niet op zitten te wachten.

Meyer:

De voornaamste drempel om de klimaatcrisis op te lossen is niet de kennis over het probleem, of een gebrek aan efficiënte oplossingen. Het is het gebrek aan politieke wil van de wereldleiders om in te gaan tegen de lobbygroepen die lang en hard gewerkt hebben om een duurzame, CO2-arme toekomst te blokkeren. Zolang dat niet verandert, zullen we niet de actie zien die nodig is.”

Augustine Njamnshi van de Pan African Climate Justice Alliance (PACJA) beaamt dat. Volgens Njamnshi zeggen rijke landen dat ze klimaatverandernig ernstig nemen, maar toont de realiteit een ander beeld. Hoewel wetenschappers stellen dat de landen tegen 2020 de CO2-uitstoot met 50 procent moeten verminderen, hebben de landen amper 13 procent beloofd.

Meyer noemt Canada een perfect voorbeeld van een land dat haar oren laat hangen naar fossiele brandstoflobbyisten. Het land is een van de grootste producenten van aardgas en wil die industrie uitbreiden. Canada heeft voor de toekomstige welvaart bovendien ingezet op de teerzanden in Alberta; een vervuilende energiebron die jaarlijks een miljoen toen CO2 in de atmosfeer dumpt.

De sfeer in Bonn zou overigens goed en constructiever dan bij vorige gespreksrondes zijn geweest.

De Volkskrant: Rijke landen blokkeren klimaatgesprekken in Bonn