Nooit meer te laat!

Voordat ze het boek ‘Never be late again’ (Nooit meer te laat zijn) schreef, was Diana DeLonzor zelf een chronische laatkomer. Bij haar werk als management consultant werd ze vaak op de vingers getikt, ze raakte vriendschappen kwijt en haar zeer stipte echtgenoot was geregeld boos op haar. Ze vond het vreselijk om te laat te komen, maar was niet in staat om er iets aan te veranderen. Op de Amerikaanse nieuws- en opiniesite Huffington Post is te lezen hoe het haar toch is gelukt.

DeLonzor leidde aan de San Francisco State University een onderzoek onder 225 mensen. 17 Procent van hen bleek chronisch te laat te komen. Deze mensen hadden een aantal duidelijke patronen gemeen. Laatkomers hebben de neiging om zaken uit te stellen, ze hebben moeite met zelfbeheersing (vaker slechte gewoontes als te veel eten, drinken, gokken en impulsief shoppen), het zijn vaker genotzoekers die ADHD-achtige symptomen als rusteloosheid, slechte concentratie en een korte aandachtsspanne vertonen.

Verschillende psychologen bevestigen dat mensen die veel te laat komen ook worstelen met angstgevoelens, snel afgeleid zijn en vaak in tweestrijd zitten. Het zijn diepgewortelde persoonlijke eigenschappen die maken dat te laat komen zo’n hardnekkige gewoonte is. Toch is het niet hopeloos. Met de juiste aanpak zou zelfs de meest onverbeterlijke laatkomer kunnen veranderen.

Wat voor type laatkomer ben je? Volgens DeLonzor is zelfbewustzijn de eerste stap. Ga je eigen verleden na op patronen. Ben je voor alles te laat? Of alleen voor bepaalde dingen? Hoe voel je je als je te laat bent? Wat was de oorzaak of aanleiding waardoor je achter op schema raakte?

DeLonzor beschrijft zeven typen laatkomers. De meeste mensen behoren tot een van de eerste drie.

De deadliner : geniet van het adrenaline van het laatste moment. Zegt ook het beste te werken onder druk. Voor deadliners is het vaak moeilijk om motivatie te vinden als er geen crisis dreigt. Van hot naar her rennen is een manier om de verveling af te weren.

De producent : moet zo veel mogelijk gedaan krijgen in zo min mogelijk tijd. Voelt zich beter als zij/hij dingen van een enorme to-do-list aan het afstrepen is. De producent heeft de neiging tot ‘magisch denken’, de hoeveelheid tijd die de taak gaat kosten wordt altijd onderschat. De producent haat tijdverspilling en plant dus iedere minuut vol.

De Verstrooide Professor , is vaak erg snel afgeleid. Dit is een eigenschap die vermoedelijk een genetische oorzaak heeft en die kan variëren van een complete aandachtsstoornis tot lichte verstrooidheid. De verstrooide professor verliest vaak de tijd uit het oog, raakt autosleutels kwijt en vergeet afspraken.

Om het laat komen te doorbreken is het belangrijk om er eerst achter te komen wat het precies is waardoor je te laat komt. Uitstelgedrag, te veel hooi op je vork nemen, verstrooidheid? Daarna begint het doorbreken van de slechte gewoonte met hele kleine stappen, zoals met je zelf afspreken dat je morgenochtend niet de snooze-knop gebruikt als de wekker gaat.  

Drie oefeningen/lessen

1) Leer tijd inschatten – schrijf twee weken lang van iedere taak die je moet doen op hoe veel tijd je daarvoor denkt nodig te hebben. Time dan hoeveel tijd je er daadwerkelijk voor nodig hebt gehad. Veel mensen blijken een onrealistisch idee te hebben van hoeveel tijd allerlei dingen kosten.

2) Plan nooit om op tijd te komen – Mensen die vaak te laat komen, plannen vaak zo dat ze precies op de minuut aan zouden komen dat ze ergens moeten zijn. Maar er gebeuren vaak onverwachte dingen onderweg, dus trek iets meer tijd uit en plan om overal een kwartier eerder te zijn.

3) Blij met wachttijd – Als je ongemakkelijk wordt van de gedachte ergens te vroeg te zijn, bedenk dan iets dat je kan doen tijdens het wachten. Neem een tijdschrift mee, bel een vriend die je lang niet hebt gesproken of ga je weekplanning door.

Huffington Post: Overcome your lateness

Foto-cc: Cory Vogelsonger