'Tot hier toe en niet verder'

De Occupy-beweging groeit. Denker des Vaderlands, Hans Achterhuis, deelt het veel gehoorde cynisme over de Occupiers niet. “De wereldwijde Occupy-protestbeweging interesseert mij juist vanwege het ‘nee’ dat ze uitdragen.”

De mens die zich opricht met het gevoel ‘dit pik ik niet’ zegt nee. In dit nee-zeggen zit ook altijd een positieve waarde verborgen: je zegt nee in naam van die waarde, die je gerespecteerd wilt zien. Nee betekent, en nu citeer ik opnieuw Albert Camus: ‘Het heeft te lang geduurd’; ‘tot hier toe en niet verder’, ‘u gaat te ver’, en ook ‘er is een grens die u niet mag overschrijden’. Vertaald naar de Occupy-beweging: ‘Nee’ tegen de bonussen, ‘nee’ tegen de toenemende maatschappelijke ongelijkheid, ‘nee’ tegen de hebzucht van de banken. En zij zeggen dit, precies zoals Camus stelt, in naam van een waarde waar zij pal voor staan. Dat kan sociale rechtvaardigheid zijn, maar het kan ook de schoonheid zijn, de kunst, die nu in het verdomhoekje terecht is gekomen maar in het verleden tal van opstanden – denk even aan Oost-Europa in de tachtig en negentig – heeft aangejaagd.

De peiling van De Hond is ook gelezen door leiders van politieke partijen. Zij kunnen dit ‘nee’ nu overnemen. Zij kunnen nu ook zeggen: tot hier toe en niet verder. Nu trekken we een grens. En als die grens wordt geaccepteerd, volgt er vanzelf een nieuw ‘ja’. Mijn voornaamste stelling nu: doe nooit smalend over een ‘nee’.

Achterhuis besluit het interview met:

Misschien is het vechten tegen de bierkaai. Maar het is wel een positief gevecht.