Unilever-baas wint wéér milieuprijs, maar hoe duurzaam is Unilever?

‘Kampioen van de aarde’ is hij nu. De baas van het bedrijf achter producten als de Unox worst, Cup-a-Soup en Magnum ijs, Paul Polman, heeft er sinds vrijdag weer een prestigieuze onderscheiding bij. Hij won de ‘Champion of the Earth’ prijs die de Verenigde Naties jaarlijks uitreiken aan iemand die zich buitengewoon inzet voor een betere wereld.

Paul Polman wordt al jaren op handen gedragen door menig bedrijf en instelling. Nu dus ook door het milieuprogramma van de VN. Zelfs kritische tegenstanders van het voedselconcern, zoals milieuorganisaties, zwichten voor de duurzame charmes van Polman. Want Unilever doet tenminste íets voor een betere wereld en dat kun je van haar concurrenten niet zo zeggen. Dagblad Trouw riep Paul Polman daarom meerdere keren uit tot een van de duurzaamste Nederlanders van het jaar en een paar weken geleden kreeg hij nog een duurzaam lintje op Duurzame Dinsdag vanwege zijn jarenlange inzet voor duurzaamheid en de voortrekkersrol die hij als CEO van een multinational vervult.

Toch niet zo duurzaam Maar hoe duurzaam is Meneer Unilever eigenlijk? Vorige week nog, kwam het bedrijf in opspraak toen de BBC onthulde dat er van alles mis gaat op de theeplantages in India waar de Unilever Lipton thee (mét het duurzame keurmerk van Rainforest Alliance) vandaan komt. Zo bleek er sprake te zijn van kinderarbeid, worden werknemers onderbetaald, is er ondervoeding bij het personeel en is de hygiëne ver beneden de maat.

En kort daarvoor was het levensmiddelenconcern nog in het nieuws toen de Indiase rapper Sofia Ashraf een woedend lied over het bedrijf online zette. Volgens haar is Unilever verantwoordelijk voor het vergiftigen van het grondwater en de bodem in de Indiase stad Kodaikanal.

In een artikel op de website van OneWorld wordt stevig kritiek geuit op het bedrijf. Deze week startte Unilever met Albert Heijn de nieuwe marketingactie ‘Doe maar lekker duurzaam’ om consumenten duurzamer boodschappen te laten doen. Maar volgens het OneWorld-artikel is die term ‘duurzaam’ zo langzamerhand een betekenisloos woord aan het worden. Zeker als je de onthullingen van de BBC vers in het geheugen hebt.

Oneworld:

De term ‘duurzamer’ wordt in deze context gebruikt als een containerbegrip; het is een synoniemen aan het worden voor alle ‘goede beetjes’ om de wereld te verbeteren. Albert Heijn, Unilever en de Nationale Postcode Loterij zouden het geld van deze campagne beter kunnen steken in de kwalitatieve verduurzaming van de keten. Doe maar lekker echt duurzaam.

Bono-complex Het Financieel Dagblad stelde vorige week nog uitgebreid het duurzame beleid van Polman aan de kaak. Zo schreef de krant:

Wie cynisch is, zegt: Unilever is een marketingbedrijf dat begrijpt dat ‘duurzaamheid’ verkoopt. Dat doet de inspanningen van Unilever wellicht geen recht, maar dat is het Bono-complex waar Unilever het mee moet doen. De zanger van popband U2 stelt zich ook op als wereldverbeteraar en krijgt de volle laag als blijkt dat hij gebruikt maakt van schimmige belastingconstructies en omstreden deals sluit met Apple.

Polman zelf vindt dat financiële groei en duurzaamheid niet met elkaar hoeven te botsen. En dat je prima aan de ene kant van de wereld nieuwe markten kunt veroveren met zeep en wasmiddelen, zoals in India, en aan de andere kant voorlichtingsacties kunt opzetten om mensen minder water te laten gebruiken, zoals met de publiekscampagne Waterspaarders.

Lees ook: ‘ Overheid promoot Unilever als gezondmaker ‘ en bekijk hieronder de rap van Sofia Ashraf: cc foto: Wikimedia