Niet alleen de VVD laat de veteranen verrekken

De veteranen hoeven er niet niet op te hopen dat hun gigantische pensioengat wordt gevuld. Donderdagmiddag kregen duizend demonstranten in Den Haag te horen dat ook de VVD tegen een motie zal stemmen om hen te compenseren voor hun enorme financiële verlies. Ze gaan het daarom maar bij de rechter proberen. Een aantal van hen heeft de onderscheidingen, die zij verkregen voor trouwe dienst en dapperheid, al teruggestuurd.

Het is goed om even naar boven te halen hoe dit pensioengat ook al weer is ontstaan.

In de lente van 2012 liep Wilders weg uit onderhandelingen op het Catshuis over de nieuwe begroting. Daarop waren D66, de ChristenUnie en GroenLinks er als de kippen bij om het kabinet Rutte I te redden, iets wat u de komende maanden misschien niet moet vergeten. Er kwamen marathononderhandelingen op gang om toch met een begroting te komen. D66 bracht een oud ideetje in dat ze al eerder hadden uitgevent: je moest de AOW-leeftijd stap voor stap verhogen, steeds met een paar maanden per jaar. Applaus! Aangenomen! Volgende onderwerp, want de redddertjes van Rutte I hadden een grote agenda af te werken.

Zo vergaten zij – dat kan niet anders – dat op deze manier een groot aantal senioren in de problemen werd gebracht, namelijk zij die al om de een of andere reden buiten het arbeidsproces stonden. Zo konden mensen die voor 1950 geboren waren nog op hun 63e met pensioen als zij een forse verlaging van de uitkering accepteerden. Ook waren er beroepsgroepen waarop men op zijn 55e verplicht met functioneel leeftijdsontslag ging. De belangrijkste daarvan zijn de strijdkrachten en de brandweer. Voor hen waren allerlei uitkeringen geregeld maar die stopten op het 65e jaar. Dan immers gingen pensioen en AOW in. De ijverige bestuurders van Nederland vergaten voor die groepen compensatie te regelen en dat hebben zij sindsdien niet willen toegeven. Weliswaar wees Diederik Samsom er tijdens zijn verkiezingscampagne al op wat men bezig was hier aan te richten, maar die mooie woorden vergat hij zodra hij zijn liefde voor Mark Rutte had opgevat. Sindsdien staan de vergeten slachtoffers van de verhoging van de pensioenleeftijd in de kou.

Als je gewoon nog aan het werk bent, is die verhoging financieel niet zo erg. Integendeel. Je werkt gewoon nog een tijdje door en ontvangt je volledige salaris. De brandweerlieden en de soldaten krijgen echter niets en dat kan behoorlijk oplopen. Er is in de afgelopen jaren wel gedelibereerd om de allerlaagst betaalden onder de slachtoffers van deze regeling een grijpstuivertje te geven maar meer is er niet van de grond gekomen. Deze vorm van wanbestuur en desinteresse – anders valt het niet te noemen – is met name schandalig als het gaat om mensen die in het kader van hun werk hun leven hebben gewaagd. Je zal maar kameraden verloren hebben in Uruzgan of weduwe zijn van zo’n gesneuvelde held en nu merken dat een Kamermeerderheid de schouders ophaalt als je over je rechten begint.

En alleen omdat je als Kamerlid te belazerd bent om eerlijk toe te geven dat je vier jaar geleden in mei een hele categorie senioren bent vergeten toen je haasje repje een of andere bezuiniging in wilde boeken, dat je te klein bent om zo’n fout toe te geven. Maar wel verwachten dat mensen hun leven wagen als je het nodig vindt ze naar de andere kant van de wereld te sturen om daar temidden van bermbommen en guerrillastrijders vrede te stichten.