Anders gaan we wel op onze kinderen teren

Veel dertigers en veertigers zijn eigenlijk niet van plan een pensioenkas te vullen die – vrezen zij – door de babyboomers is leeggeroofd voordat zij zelf de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt. Wie de meningsvorming op het internet een beetje volgt merkt dan ook dat de komende afstempeling van de pensioenen – of een nog eerdere ondergang van het hele stelsel dan verwacht – vooral bij de directe slachtoffers verontwaardiging wekt. Veel jongeren zien er wel iets van rechtvaardigheid in.

Wat zal er gebeuren als de babyboomers op hun oude dag massaal aan de bedelstaf raken? Dat heeft een negatief effect op de binnenlandse bestedingen en de belastingopbrengsten. Dat kun je van te voren uitrekenen en de scherprechters van Moody’s, Standard and Poor’s of Fitch komen dan met hun kapmessen aan de deur staan om stukken van de Nederlandse rating af te hakken.

Het gekke is dat mensen daar niet links van gaan stemmen maar rechts. We mogen dus verwachten dat de reactionaire winterstorm die over het Binnenhof waait, door deze ontwikkelingen nog zal aanwakkeren. Hoe zullen de regeringen Rutte II en Rutte III de problemen aanpakken? Daar hebben zij met enthousiaste steun van gedoogpartner Wilders al een schitterend voorbeeld van laten zien. 

Ouders in de bijstand met werkende kinderen raken hun uitkering kwijt. De regering stelt die kinderen verantwoordelijk voor de financiële overleving van de ouders. Noem het een soort (groot)ouderalimentatie. Daar is ook wel wat voor te zeggen: papa en mama hebben een kleine twintig jaar alles voor hun kroost veil gehad. Het is dan logisch, als dat iets terugdoet, wanneer het zelf verdient. Er is binnen het rechtse vertoog geen enkele reden om daar de belastingbetaler voor op te laten draaien. Het is de persoonlijke verantwoordelijkheid en plicht van de burger om hun familieleden boven water te houden. Vraag het maar aan Maxime Verhagen. 

Dit zal dan ook de oplossingsrichting zijn, die Rutte III en IV en wie weet Wilders I kiest voor het oplossen van de babyboomersproblematiek. Kinderen zijn verplicht om hun ouders bij zich in huis te nemen als zij door de financiële malheur dakloos raken. In ieder geval worden bijstandsuitkeringen voor babyboomers die hun pensioen en AOW kwijt zijn, zoveel mogelijk op de kinderen en de kleinkinderen verhaald. En op de neven en nichten want het gaat niet aan om je oom en tante in de steek te laten als ze het moeilijk hebben. In een individualistische maatschappij kun je immers de verantwoordelijkheid die je persoonlijk hebt voor je familieleden, niet op de belastingbetaler afwentelen. En als je het toch probeert dient de overheid die namens de belastingbetaler optreedt, je krachtdadig en als het moet met de deurwaarder tot de orde te roepen.  Dan betaal je maar eens wat terug: in de maatschappij met gemoderniseerd ontslagrecht, gemoderniseerde belastingen, een gemoderniseerd pensioenstelsel en een gemoderniseerde sociale zekerheid is dat een hoeksteen van het sociaaleconomisch denken. Dan gaat die derde vakantie maar eens niet door!

Ongehoord? Nederland is dat op onze vaste discussiedeelnemer Hans van der Helm na vast vergeten, maar voor de invoering van de Algemene Bijstandswet aan het begin van de jaren zestig ging het zo in Nederland. Dan legde Maatschappelijk Hulpbetoon en later de sociale dienst de rekening zoveel mogelijk bij familieleden neer. Uit alles blijkt dat de regering – die volgens Maurice de Hond de meerderheid van het volk achter zich heeft – naar die tijd terug wil. Nogmaals het eerste stapje wordt dezer dagen immers al gezet. 

Tja, jongens en meisjes, het is kiezen of delen.