Bam?

Eerst was ik nog voor Tofik. In stijl en woord vertegenwoordigde hij het GroenLinks waar ik me bij thuis voel: ik begreep precies wat Dibi met BAM bedoelde, ik vind ook dat we het thema vrijzinnigheid – gekenmerkt door de autonomie van het individu – meer moeten claimen, ik denk ook dat een groot probleem in onze samenleving de strijd van de insider (man, vast contract, blank, autochtoon, 40+) tegen de outsider (vrouw, flexwerker, gekleurd, allochtoon, 40-) is.

Bovendien vond ik Jolande Sap niet een echt aansprekend partijleider. Ze is slim en onderhandelt scherp (dat heeft ze vooral laten zien door het Lenteakkoord), maar ze spreekt me niet echt aan. Ze is niet ontspannen, ze lijkt geen lol te hebben in het politieke spel, ze kan de actuele (onderbuik)gevoelens van kiezers nog onvoldoende aanspreken.

Maar Tofik verspeelde alle credit bij mij toen hij zich distantieerde van (zijn eigen) beslissing om een politiemissie in Kunduz te steunen. In de fractie was het alleen Ineke van Gent die openlijk tegen was, Dibi stemde gewoon voor. Datzelfde gold voor het Lenteakkoord.

Ik stem ook wel eens met tegenzin in met de fractielijn in Amsterdam, terwijl ik persoonlijk liever anders had gedaan. Maar dat hoort bij het werken in fractieverband – ik zit uiteindelijk voor GroenLinks in de gemeenteraad, niet voor de BV Van Roemburg. Als je het echt principieel oneens met de meerderheid binnen de fractie en het is het je waard om ervoor dwars te liggen, dan stem je tegen – zoals Van Gent deed. Doe je dat niet, dan verspeel je het recht om daar later over te klagen.

Door terug te komen op zijn instemming op dergelijke belangrijke thema’s heeft Dibi zich niet alleen niet loyaal getoond aan de fractie. Het heeft hem ook ontmaskerd als een onbetrouwbaar en wispelturig Kamerlid. Ik vind dat een fractie moet opereren als een team, waarbij fractiegenoten erop kunnen vertrouwen dat een individu niet ter meerdere eer en glorie van zichzelf gaat lopen shinen . Dibi heeft dat de afgelopen week wel gedaan. Zo iemand wil ik eigenlijk helemaal niet op nummer 2 van de kandidatenlijst hebben.

Dit artikel verscheen eerder op het weblog van Evelien van Roemburg