Beveiliging

Het NOS gebouw is goed beveiligd. Of laat ik het zo zeggen: het is heel lastig om daar binnen te komen. Tenminste als je er werkt. Ik kom er vaak omdat de studio’s van Radio 1 er ook gevestigd zijn. En heel vaak heb ik me er aan geërgerd, de pasjes, de sluizen waar maar een persoon tegelijk doorheen kan. Het gehannes waardoor je niet even in en uit kunt lopen. Alsof je nieuws in een bunker moet maken.

Ik vroeg me ook wel eens af of het een psychologisch effect op de NOS-medewerkers zou hebben. Al die maatregelen geven je immers toch de indruk dat je bedreigd wordt. En als er een psychologisch effect is, hoe werkt dat dan weer door in het nieuws dat de medewerkers maken? Ik heb er wel eens opiniestuk over geschreven maar nooit gepubliceerd want, tja, er zijn wel belangrijkere dingen en ik besteed niet graag aandacht aan beveiliging of bedreigingen. Niet aan het eerste omdat het er nu eenmaal bijhoort en niet aan het tweede omdat ik vind dat daar al overdreven veel aandacht voor is.

Na de aanslag in Parijs, stelde ik mijn mening bij. Kennelijk was het toch niet zo overdreven al die beveiliging. Ok, het lijkt allemaal op Fort Knox met luchtsluizen, compleet met lampje en piepjes. Het is allemaal zeer publieksonvriendelijk, terwijl ik persoonlijk vind dat media zo vrij mogelijk moeten opereren, maar het kan kennelijk niet anders. Ineens gaf het ook een veilig gevoel. Die rare bellers of mailers die met enige regelmaat de meest vreselijke dingen roepen, ze komen in ieder geval niet binnen.

Maar nu, na het incident, weet ik het niet meer. Wie zijn we voor de gek aan het houden? Onszelf of de potentiële daders? Waarom al dat peperdure beveiligingsgedoe als een kwaadwillende zo naar binnen kan lopen en vrijwel ongehinderd de weg naar de studio kan afleggen? Het waren, zo begrijp ik uit de verslagen, de alerte, koelbloedige medewerkers van de NOS zelf, waaronder de beveiliger, die door razendsnel inschatten en handelen er voor gezorgd hebben dat de verdachte naar een ‘veilige’ studio werd gebracht waar de politie hem vrij snel kon overmeesteren.

Direct na het incident klinkt al de roep om meer beveiliging. Meer poortjes, meer camera’s, meer controles. Ik huiver weer. Natuurlijk moeten personen die gevaar lopen goed beveiligd worden, maar media horen niet thuis in bunkers. Misschien kan bij de evaluatie van het incident ook deze vraag meegenomen worden: al dat geld dat we nu al jaren bijna automatisch uitgeven aan tal van beveiligingsmaatregelen die het leven niet vrolijker maken, is dat wel zo nuttig besteed?