Corona: Ventileren of creperen

De verwarring over hoe het virus zich verspreidt wordt elke dag groter. Wetenschappers rollen over de grond met theorieën over kleine en grote druppels, luchtverplaatsing of oppervlakte-aanraking, hoe snel het neerdaalt het en hoeveel je er van binnen moet krijgen om echt ziek te worden. Onbegrijpelijk dat er nu na maanden crisis een brief is van 239 wetenschappers die ineens zwaar de nadruk leggen op ventilatie. Eindelijk komt het RIVM met de mededeling dat er toch kans is dat het coronavirus kan zweven in een bedompte ruimte. Dat terwijl we toch al wisten dat er in de best geventileerde ruimte op aarde (buiten) nauwelijks besmettingen plaatshebben.

Ik woon een deel van het jaar in Spanje. Sta ingeschreven in een klein dorp midden op een eiland in de Middellandse Zee. Ik ben eergisteren de regio rond Barcelona gepasseerd waar nu een tweede golf is begonnen. Grote gedeeltes van de provincie zijn opnieuw in lockdown. Vandaag ervaar ik op mijn eiland hoe het mogelijk is dat hier, op bijna een miljoen inwoners ‘maar’ 227 coronadoden vielen. Het is voor het eerst dat ik bijna overal een mondkapje moet dragen, dat ik bij elke winkel mijn handen moet desinfecteren en plastic handschoentjes moet dragen als ik mijzelf wil bedienen in de supermarkt. Iedereen houdt afstand en zodra je kucht word je aangekeken met een blik: “Ga naar huis en blijf daar twee weken.” Hier vraagt men zich niet af hoe het virus zich verspreidt en hoe de wetenschappers erover denken. Hier neemt men het zekere voor het onzekere.

Sommige dorpelingen kijken wel een beetje zuur naar ons. Wij komen immers uit het land van Rutte en zijn Bende van Vier, die Spanje en Italië met een weinig Europese gedachte in het stof laten bijten. Ook blijken de toeristen aan de kust zich minder aan de regels van de eilanders te houden en staan ze alweer dronken te hossen. Maar gelukkig wel buiten.