De baantjesjager

Marco Pastors, voorman van Leefbaar Rotterdam en ooit de rechterhand van Pim Fortuyn, wordt de nieuwe ‘superambtenaar’ voor Rotterdam-Zuid. Degene die de ernstige sociaal-economische problemen in dat stadsdeel moet gaan oppakken en oplossen.

In de media is uitgebreid bericht over de politieke strijd die er rond zijn benoeming is gevoerd. Binnen de lokale PvdA zou grote weerstand zijn geweest omdat Pastors nou niet echt een ‘bruggenbouwer’ is. En dan gaat het niet alleen om de fysieke overbrugging van de rivier de Maas die Zuid altijd tot ‘het andere Rotterdam’ maakt. Veel mensen zijn de uitspraken van Pastors over moslims niet vergeten. Zo verkondigde de Leefbaar-voorman in 2005 dat in Rotterdamse wijken invoering van de sharia dreigde. Uiteindelijk moest hij vanwege dat soort commentaren, die ook nog eens niets met zijn beleidsterrein te maken hadden, aftreden als wethouder.

Zes jaar later valt in het centrum van de stad op dat het hoofddoekje als modeverschijnsel aan het verdwijnen is. Steeds minder meiden kleden zich als een zogeheten Jasmina, de zelfbewuste jonge vrouw met hoofddoek als statement. Het zogenaamde probleem verdampt, net zoals de ‘theedrinkers’ altijd voorspelden.

Op Zuid ligt dat anders, daar wonen traditionele moslims, veelal van de eerste generatie migranten. Mensen die Pastors, al dan niet met genoegen, op hun ziel heeft getrapt. Niet door gezonde cultuurkritiek te uiten maar door ze af te schilderen als een gevaarlijke vijfde colonne en hun manier van leven af te wijzen, feller nog dan een SGP’er homo’s afwijst.

Die man moet dus bruggen gaan bouwen op Zuid. Wie weet, het is immers een slimme vent, is hij in staat over zijn schaduw heen te springen en verricht hij een huzarenstukje. Hij mag van mij het voordeel van de twijfel krijgen.

Maar vreemd is dat in alle berichtgeving rond zijn benoeming een belangrijk aspect achterwege is gelaten. Het is algemeen bekend dat Pastors al langer uit de politiek wil vertrekken, zeker nadat hij sneefde met zijn alternatieve PVV: Een NL.

Probleem is dat hij vanwege zijn imago van ijzervreter en conflictenveroorzaker nergens een baan kan vinden. Het gemeentebestuur van Rotterdam is daarom al jaren voor hem op zoek naar een geschikte positie. Omdat ze zich verantwoordelijk voor hem voelen. Een hopeloze speurtocht. Nu is er dan toch eindelijk een baan voor hem gevonden, ongeveer zoals Donner vice-voorzitter van de Raad van State gaat worden.

Er is in principe niets tegen het vinden van banen voor oud-politici. Het zorgt er – mede – voor dat mensen willen kiezen voor een politieke carrière. Maar wat wel vreemd is, is dat Pastors afkomstig is uit een politieke stroming die zich daar juist heftig tegen afzet. Pastors is aan de macht gekomen door af te geven op ‘baantjesjagers’. Door die hele cultuur als gruwelijk en corrupt neer te zetten. Hij klaagde andere politici, vooral van de PvdA, aan als bandieten vanwege dat principe. Nu maakt hij er zelf dankbaar gebruik van.

De interessante vragen zijn deze: is hij tot inkeer gekomen en ziet hij nu in dat zijn protest uit die tijd eigenlijk niet zo terecht was? Of wist hij toen al dat het onzin was en sloeg hij de taal alleen maar uit om aan de macht te komen?

Iemand zou hem dat eens moeten vragen.