De Nederlandse politiek is een eeuwige motregen

De euforie en de trots rond het Kunduz-akkoord zijn snel vervlogen. De laatste dagen klinkt uit Den Haag voornamelijk gejammer. Wij hebben met zijn allen op te grote voet geleefd. Wij mogen niet blijven potverteren en de rekening doorschuiven naar onze kleinkinderen. Men heeft pijnlijke maatregelen genomen. Wij moeten bloeden. Wij moeten het voelen. Wij moeten lijden. Men deed dit niet graag maar het moest.

Ook de oppositie stemt niet tot vrolijkheid. Het Kunduz-akkoord – zegt men daar – zet de economie stil terwijl groei nodig is om uiteindelijk een begrotingsevenwicht te krijgen. Ook hier is de pijn niet van de lucht. Deze pijn moet immers eerlijk worden verdeeld.

Het is mies. Het is triestig. Het is een eeuwige motregen.

Geen politicus zegt het volgende: “Mensen, ons land bevindt zich in grote moeilijkheden. Wij maken een economische crisis door die misschien de ergste is in anderhalve eeuw. Als we niets doen, komt onze hele manier van leven in gevaar. Wij kunnen het tij alleen keren met een massale inspanning van alle Nederlanders. Iedereen is nodig. Daarom nodig ik U allemaal uit om mij te helpen bij de uitvoering van het project Nederland. Ik zal van U inspanningen vragen en financiële offers. Met zijn allen zijn wij in staat de schade te herstellen en een nieuw begin te maken. Alleen als we allemaal mee investeren in het plan Nederland, komen wij er bovenop. Ik weet dat de meesten van U part noch deel hebben aan het ontstaan van deze crisis. Maar een ding is duidelijk: de oplossing kan nooit komen van de instanties en de mensen die de crisis wel veroorzaakt hebben. Dan weten wij zeker dat er niets van terecht komt. Wij zitten als Nederlanders allemaal in hetzelfde schuitje en we zullen allemaal mee moeten werken om het schip zonder schade door de storm te loodsen. Er zit niets anders op dan dat wij met zijn allen de verantwoordelijkheid nemen die de veroorzakers van deze crisis op zo’n schandelijke manier hebben laten liggen. Wat houdt het plan Nederland in?”

Daarna volgt het project Nederland. Hoe dat eruit ziet, is in dit verband niet interessant. De VVD zal zeker een heel andere oplossingsrichting kiezen dan de PvdA en de SP. Waar het om gaat, is dat wij kiezers straks zicht hebben op complete en doorgerekende herstelplannen waaruit wij kunnen opmaken wat van ons wordt verwacht en wat wij er voor terug zullen krijgen in ons eigen leven. In de echte maatschappij noemen ze dat resultaatafspraken. Met gejammer omgeven bezuinigingsplannen en belastingverhogingen voldoen niet aan die minimale norm. En evenmin allerlei praatjes over niet meer uitgeven dan er binnen komt. Dat is te weinig.

We hebben politici nodig die onze creativiteit en onze werkkracht gaande maken, die ons weten te mobiliseren. Die het boekhoudkundige overstijgen.