De taal van Rutte is het probleem

Het is geen nieuwtje dat we een visieloze premier hebben. Of althans, een man die graag roept geen visie te hebben, om zo in het geniep zijn liberale beleid door te kunnen voeren. Aan het roer van B.V. Nederland staat een man die zó weinig daadkracht uitstraalt, dat ik tijdens zijn wekelijkse persconferentie zin heb om mijn vinger dwars door het televisiescherm te steken en hem in zijn zij te porren, om hem een reactie te ontlokken. Om even te checken of hij echt een mens is, en niet toch in het geheim een robot. Maar dan zegt hij weer zo iets stuitend doms dat hij bewijst inderdaad een gewone man te zijn. Van vlees en bloed, die toevallig ons land mag runnen. Niets geen kunstmatige intelligentie, was het maar waar.

In een interview met gratis krant Metro wordt Rutte maandag gevraagd naar zijn ervaringen als leraar. Zoals wel vaker schermt hij trots met zijn nevenfunctie. Het houdt hem met beide voeten op de grond. Tussen de ‘gewone’ mensen versus in zijn ivoren torentje. Zijn klas bestaat voornamelijk uit allochtone leerlingen, met wie hij fijn kan discussiëren over uiteenlopende maatschappelijke onderwerpen. Enfin, in het interview wordt hem gevraagd wat hij van zijn leerlingen leert. ‘Heel veel’, antwoordt hij trots, maar met gepaste serieuze toon, zo beeld ik me in. ‘Een van de dingen die ik leer, is hoe ingrijpend discriminatie is’, vervolgt hij, om daarna direct duidelijk te maken dat, ongeacht hoeveel allochtone leerlingen hij ook in de klas heeft zitten, hij echt geen kaas heeft gegeten van hoe het is om als allochtoon op te groeien in Nederland.

In het tien minuten durende filmpje dat eerder op Joop verscheen, zegt de premier al een soortgelijk iets: als je in Nederland gediscrimineerd wordt, is dat heel vervelend. Voor jou. De premier kan je er niet bij helpen. De premier kan er niets aan doen. De premier vindt het wel kut voor je, maar er is wel meer niet leuk in de wereld. Het is uiteindelijk aan jou, Mohammed of Fatima, om door te zetten of op te geven als je voor de twintig miljoenste keer weer niet wordt uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek waar je wel gekwalificeerd voor bent, want er zat ook een Jan of Linda tussen de brieven. Weliswaar met minder werkervaring, maar soit. Blank kleurt zo mooi met blank.

Of in de letterlijke woorden van de premier:

Nieuwkomers hebben zich altijd moeten aanpassen, en altijd te maken gehad met vooroordelen en discriminatie. Je moet je invechten.

In één zin weet de premier zo goed te verwoorden waar het echte probleem ligt, maar hij is te druk bezig met wegkijken en doen alsof hij geen visie heeft. Het probleem ligt namelijk bij hem. Bíj zijn ‘visie’. Want pardon? Nieuwkomers? Dat waren mijn ouders. Dat waren de grootouders van de leerlingen die Rutte nu voor zich in de schoolbanken heeft zitten. Leerlingen die, mind you, hier geboren en getogen zijn.

Wanneer Mohammed op vakantie in Marokko is, zegt hij uit ‘Hollanda’ te komen. Fatima snakt na drie weken bakken op het strand naar een glas ijskoude Campina melk en een witte boterham met pindakaas. Ali is weliswaar tweetalig opgevoed, maar denkt in het Nederlands. En Rutte maar hameren dat het ‘nieuwkomers’ zijn, die zich moeten ‘aanpassen’. Dáár ligt het probleem; het is de taal van exclusie. Van ‘jullie’ Marokkanen of Turken tegenover ‘wij’ Nederlanders. Het is die taal die de cultuur creëert waarin discriminatie wordt goedgekeurd en het is de taal van Rutte. Hij kan er dus wel degelijk iets aan doen.

Maar nee, Rutte doet liever alsof hij geen visie heeft. Dan kan hij tegelijkertijd allerhande liberale hervormingen doorvoeren. En die Turken en Marokkanen, die zoeken het zelf maar lekker uit. Welkom in liberaal Nederland.

Dit artikel staat ook op de website van Hasna El Maroudi