De vragen die de persconferentie oproept

Je hoeft niet buitengewoon rijk met hersencellen te zijn gezegend om te begrijpen dat enige versoepeling van coronamaatregelen er voorlopig niet in zit. De premier noemde dat dinsdagavond “een domper” maar de tv-kijkers hadden al lang zelf kunnen verzinnen wat hij met ons voorhad. Daarvoor stijgen de besmettingen en de R-factor te consequent. Eigenlijk was die toename al zichtbaar op de vorige persconferentie van het dynamische duo Mark en Hugo, maar toen lagen er verkiezingen in het verschiet en nu is dat niet meer het geval. De grote en geliefde leider had het aan de stembus tenslotte gered. Er was dinsdagavond geen enkele reden meer om de pil te vergulden. Dat liet hij over aan de arme Hugo de Jonge die over sneltesten en vaccineren mocht oreren zonder enige toezegging te doen. Hij zal straks de kop van Jut zijn als het allemaal weer tegenvalt, later komt en spaak loopt. Het Nederlandse volk is daar inmiddels aan gewend.

Er zijn goede argumenten om het leven op een laag pitje te houden: in de strijd covid-19 – Oranje, staat ons team op zwaar verlies. De vraag die daarbij consequent niet gesteld wordt, is deze: werken deze maatregelen wel? Om de zoveel weken komt er uit de zwarte doos van het zondagse Catshuisoverleg een bundel besluiten te voorschijn die daarna tijdens ministerieel overleg worden verfijnd. De bondscoach zegt dat zijn strategie wetenschappelijk is gefundeerd en daarmee moeten wij het doen.

Nooit is duidelijk geworden welke bijdrage afzonderlijke maatregelen leveren aan het indammen en/of afremmen van het virus. Hoe effectief is het dichthouden van de kroegen? Is het in slijterijen veiliger dan in boekwinkels? Waarom mag je nergens bij elkaar zitten behalve in het openbaar vervoer? Is het gevaar daar kleiner? Er is een heleboel bekend over plekken waar je meer of minder kans loopt besmet te raken. Nooit hebben ze het daarbij over tram, bus en metro. Hoe dat zo?

Hoeveel besmettingen méér zouden er te verwachten zijn als de mondkapjesplicht van het toneel verdween? Maken die werkelijk zoveel verschil of zijn ze om massapsychologische redenen ingevoerd?

Welke bijdrage leveren bezoeksverboden en avondklokken los van elkaar gezien aan de strijd tegen het virus? Stel dat het verrichten van arbeid op de werkplek over de hele linie verboden werd maar gedoogd als de werkgever kan aantonen dat er geen alternatief is?

Wie weet is het virus tot zo’n enorme opmars in staat omdat in de zondagse zwarte doos de prioriteiten verkeerd worden gelegd.

Dat zijn de kwesties die we op de agenda moeten zetten nu we voorlopig toch binnen zitten.

Voor het overige ben ik van mening dat de toeslagenaffaire niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de kwestie rond het Groninger aardgas evenmin.